Ομολογουμένως είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με την μπάντα αυτή, γεγονός που κάνει αρκετά παράξενο το πόσο οικείοι μου ακούστηκαν όταν έβαλα το cd να παίζει. Και τελικά μετά από αρκετές ακροάσεις κατέληξα σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα: Το δυνατό στοιχείο των Across Tundras είναι η αίσθηση που αφήνουν στον ακροατή τους πως είναι παλιοί γνώριμοι. Δεν μπαίνεις στη διαδικασία καν να συγκρίνεις τον ήχο τους με την μία ή την άλλη ανάλογου υλικού μπάντα. Το “Electric Relics”, που είναι η ένατη κυκλοφορία της μπάντας από το Tennessee, είναι από τους δίσκους που ενώ δεν έχει κάτι το ιδιοφυές, ακούγεται ευχάριστα, ακούγεται ολόκληρο, χωρίς catchy κομματάκια ή συγκεκριμένες στιγμές επιφοίτησης να το χαρακτηρίζουν και κερδίζει με τη απλότητα του, τις μεστές και λακωνικές συνθέσεις του και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Ναι, και άλλοι πολλοί παίζουν παρόμοια ή και ακριβώς όπως οι Across Tundras. Είναι ωραίο όμως να βλέπεις κατά καιρούς και μπάντες που δεν θέλουν να γίνουν σώνει και καλά διάσημοι και που απλά γουστάρουν να τζαμάρουν και να παίζουν την αγαπημένη τους μουσική- όποια κι αν είναι αυτή! Η μουσική τους είναι ένα μείγμα πολλών μορφών της ροκ. Είναι progressive, είναι στονεράδες, είναι psychedelic και doom-ίζουν αρκετά. Η παραγωγή είναι απλή, ταπεινή και λιτή. Ακούς καθαρά τις κιθάρες, δεν έχει πολλά εφέ και παπατζιλίκια. Σκέτη αίσθηση της ερήμου στις συνθέσεις τους και το Far West να ξεχύνεται από τα ηχεία μεταφέροντας σου τη ζέστη, τη μονοτονία των στιγμών και την μελαγχολία της μοναξιάς κάποιου μοναχικού καβαλάρη που καλπάζει στο μυαλουδάκι των Across Tundras. Τσεκάρετε το σύντομα. Προσθέστε στα συν το γεγονός πως φτιάχνει και διαθέσεις. Τουλάχιστον τη δική μου την έβαλε στο saloon και την κέρασε ένα ποτάκι!
7.5/10
Γεωργία Μπούτσαλη
