Ουπς να και τα δύσκολα του μήνα! Εξηγούμαι: οι Κροάτες Ashes You Leave ποτέ δεν κατάφεραν προσωπικά να με ενθουσιάσουν με τη μουσική τους. Δεν τα κατάφεραν ούτε κατά την πρώτη φάση της καριέρας τους από το 1995 έως το 2000 με το death-doom που έπαιζαν (ενδεικτικά για να μπουν στο νόημα όσοι τυχόν δεν γνωρίζουν αναφέρω ότι το όνομά τους είναι παρμένο από το ομώνυμο τραγούδι του “The Ethereal Mirror” (1993) των Cathedral), αλλά ούτε και όταν στράφηκαν σε πιο goth μονοπάτια από το άλμπουμ “Life” του 2000 και έπειτα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οι Ashes You Leave είναι μια κακή μπάντα, ίσα ίσα που αυτό που κάνουν το κάνουν αρκετά καλά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την επανακυκλοφορία του “Songs Of The Lost” άλμπουμ από την δική μας Sleaszy Rider Records που το είχε κυκλοφορήσει και αρχικά πίσω στο 2009. Το μόνο που έχει προστεθεί στην εν λόγο επανακυκλοφορία είναι το video για την διασκευή στο “Every You Every Me” των Placebo που περιέχεται στο άλμπουμ. Σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ “Life” η κυριότερη διαφορά είναι ο ερχομός μιας καινούριας τραγουδίστριας της Tamara Mulaosmanovic με γλυκιά και μελαγχολική φωνή που έμελε όμως να είναι και η μοναδική της κυκλοφορία με τους Ashes You Leave. Από εκεί και πέρα έχουμε τα κλασσικά στοιχεία των κυκλοφοριών του είδους: μελαγχολικές συνθέσεις που βασίζονται κυρίως στα πλήκτρα και στη χρήση βιολιού και πιάνου, εναλλαγή των γλυκών φωνητικών της Tamara με τα death metal και καθαρά μπάσα φωνητικά του έτερου τραγουδιστή της μπάντας Berislav Poje, και τις μελωδικές μεν με heavy ξεσπάσματα δε κιθάρες. Και οι οκτώ δικές τους συνθέσεις κινούνται σε υψηλά επίπεδα, ξεχωρίζω τα “Apathy Overdose”, “The Song of the Lost”, “Taints” και “Soul of Ice”, ενώ και η διασκευή “Every You Every Me” είναι πάρα πολύ καλή μιας και οι Ashes You Leave το μεταμορφώνουν σε δικό τους κομμάτι. Εν κατακλείδι το “Songs Of The Lost” είναι ένα καλό album ατμοσφαιρικού – goth metal που πέντε χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία ακούγεται εξίσου φρέσκο και οι οπαδοί του είδους σίγουρα θα το εκτιμήσουν και θα το απολαύσουν πολύ περισσότερο από ότι εγώ.
7/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
