Έχεις το digital promo, ως συνήθως πια τη σημερινή εποχή, στο PC σου. Hatriot, “Heroes Of Origin”και φυσικά η μπάντα δε μου λέει τίποτα. Ανοίγω το pdf να δω τι βλακεία θα διαβάσω πάλι. Και όπως διαβάζω, σκαλώνω στο πρώτο όνομα που βλέπω στο lineup: Steve “Zetro” Souza. Όσοι δεν τον ξέρετε, απλώς δεν ακούτε metal και είστε πιο φλώροι και από κάποιον που το λέει και το χαίρεται ότι ακούει Παντελίδη (φτου μακριά από εμάς!). Αν και τελικά με το press release όντως “γέλασα” και το θεώρησα ανούσιο αφού όλοι οι metalheads ξέρουμε τη έχει κάνει τα τελευταία 26, αν μετράω σωστά, χρόνια και δεν είναι ανάγκη να τα διαβάσω πάλι σε τρεις παραγράφους και να γράφεις μόνο μία για τη νέα του μπάντα. Αλλά ας είναι. Εδώ μιλάμε για μουσική και τι καλύτερο από Old school Bay Area thrash! Η μπάντα – “οικογενειακή επιχείρηση” (αφού εδώ το rhythm section είναι οι δύο γιοι του) μας προσφέρει απλόχερα 43 λεπτά πορωτικού thrash. Ηχητικά θα έλεγα ότι είναι πολύ κοντά στο “Tempo Of The Damned” των Exodus και τελευταίο τους με τον “Zetro” πίσω από το μικρόφωνο. Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του δίσκου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λείπουν από αυτό τα πιο mid tempo σημεία. Οι αφοί Souza κάνουν μία πολλή καλή δουλειά με το σφιχτοδεμένο rhymth section που έχουν δημιουργήσει, κάτι στο οποίο βοηθάει και η καθαρή παραγωγή. Όσο για τον Ελληνοαμερικάνο (;) κιθαρίστα Kosta Varvatakis, έχω να πω πως μεγάλα ονόματα shredder κιθαρίστων όπως οι Rick Hunolt Και Gary Holt(Exodus) και Craig Locicero (Forbidden) θα χαμογελούν ακούγοντάς τον, μιας και δείχνει ότι υπάρχει παρόν και μέλλον στον χώρο αυτό, αρκεί να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα. Η παλιά καραβάνα δείχνει να το έχει ακόμα και φτύνει τους γεμάτους μίσος για το “Αμερικάνικο Όνειρο” στίχους του και έχει μία μπάντα που βοηθάει στα μέγιστα γι α αυτό. Το μόνο που θα ήθελα είναι να υπήρχαν περισσότερα τραγούδια σαν τα ” The Violent Times Of My Dark Passenger” και ” Shadows Of The Buried”. Αλλά ντεμπούτο είναι, στο επόμενο θα είναι ακόμα καλύτεροι!
7/10
Χάρης Παπαδόπουλος
