Οι δραστήριοι δισκογραφικά ήδη από το 1993 Αυστριακοί Abigor επανέρχονται μετά το 2014 με το δέκατο album τους με τίτλο “Höllenzwang (Chronicles Of Perdition)”. Αν και δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, οι Abigor προσφέρουν ακόμα ένα χαοτικό black metal δίσκο με κεντρικό θέμα, για μία ακόμα φορά, τον σατανισμό.
Με μία πρώτη ακρόαση, ο δίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα ανορθόδοξο και παράλογο συνονθύλευμα ανούσιων ήχων κιθάρας-μπάσου-drums-φωνητικών, χωρίς κάποια ροή, κάποια συνέχεια, κάποια μελωδία. Οι Abigor μοιάζουν να μην ξέρουν πού πατάνε, τι πρέπει να παίξουν, με κιθάρες εντελώς ελεύθερες, με ουρλιαχτά και χωρίς κάποιο σκοπό κραυγές, με χαλαρό blastbeat που μερικές φορές ξεφεύγει από τον έλεγχο. Κοινώς, οι Abigor σε αυτό το δίσκο είναι σαν μία πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα που μόλις μπήκε στο στούντιο και έπαιξε ότι ιδέα της ερχόταν εκείνη τη στιγμή. Όλη αυτή η παραφωνία αποπροσανατολίζει τον ακροατή, ο οποίος εν τέλει μοιάζει να μην έχει καταλάβει τι γίνεται, αισθανόμενος ένα ακαθόριστο άγχος. Το ερώτημα είναι: σταματάνε εκεί οι Abigor; Ο δίσκος προσφέρεται για μία εναλλακτική θεώρηση. Οι Αυστριακοί δεν μας είχαν συνηθίσει ποτέ σε κάτι απόλυτα δομημένο και εμπορικό, αλλά αυτός ο δίσκος αφενός σπάει αυτό το φράγμα και αφετέρου μένει πιστός στην παράδοση του black metal που μας προσφέρουν οι Abigor από τη δεκαετία του 1990. Υπάρχουν ορισμένα πολύ ωραία μελωδικά περάσματα, με πρωτότυπες ιδέες, όπου η μπάντα πάει το black ένα βήμα παραπάνω, δίνοντας μίας γροθιά στα συναισθήματα και τον ψυχισμό του ακροατή.
Το αν αυτό είναι αρκετό για να αιτιολογήσει την ύπαρξη αυτού του δίσκου είναι κάτι παραπάνω από υποκειμενικό στην περίπτωση αυτής της κυκλοφορίας των αντικομφορμιστών – σε μουσικό επίπεδο – Abigor. Οι συνθέσεις και τα φωνητικά είναι τόσο πολυεπίπεδα, που εν τέλει ίσως χάνεται όλο το νόημα. Από την άλλη, αυτή ακριβώς η χαοτική τάξη είναι που δίνει ένα λόγο όχι μόνο ύπαρξης, αλλά και εστίασης της προσοχής στη νέα κυκλοφορία των Βιεννέζων. Με εξαίρεση, λοιπόν, αυτό το δίσκο, η βαθμολογία αντικατοπτρίζει ακριβώς τη δυσκολία προσέγγισής του και για το λόγο αυτό βρίσκεται ακριβώς στη μέση της βαθμολογικής κλίμακας.
5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
