Αν και εξαρχής με κέρδισαν με τον τίτλο του δίσκου, και αν και δηλώνουν ότι παίζουν με επιρροές από Rush, Police, Duran Duran και Sex Pistols, που σημαίνει ότι έχουν στοιχεία punk, το αποτέλεσμα της δουλειάς τους είναι μακριά από όλα αυτά. Πρώτα απ’ όλα δε διέκρινα κάτι punk. Το pop τρίο από τη Βοστόνη παίζει alternative pop. Και δυστυχώς αν μπορώ να το πω όσο πιο ευγενικά γίνεται, τα κομμάτια τους είναι παντελώς «επίπεδα». Που σημαίνει καμία ένταση, καμία ενδιαφέρουσα αλλαγή, που σημαίνει ότι κατά τα δικά μου γούστα τα τραγούδια τους είναι αδιάφορα. Αν λάβουμε υπόψη και τα φωνητικά, η κατάσταση δεν ευνοείται και τόσο… Η μελωδία της φωνής από το πρώτο κιόλας κομμάτι καταστρέφει ό, τι προσπάθησαν να γράψουν, τα φωνητικά είναι βαλμένα εντελώς άτεχνα. Χρειάζονται αρκετές διορθώσεις και πολλή δουλειά. Ακόμη, το να επαναλαμβάνεις riffs δε σημαίνει ότι είσαι punk, ή το να έχεις τον ήχο alternative μπαντών, δε σε κάνει alternative. Αλλά για να κλείσω λίγο πιο ευχάριστα, είναι δεδομένο ότι στηρίζω όποιον παίζει, γράφει, ή μοιράζεται τη μουσική του. Οι Elsewhere όσο να ‘ναι, μου φάνηκε πως έχουν ένα επίπεδο και προσπαθούν να βαδίσουν σε έναν εναλλακτικό δρόμο. Νομίζω ότι το σωστό δρόμο τον βρήκαν, αλλά μάλλον τους λείπει ο τρόπος. Αναμένουμε λοιπόν…
2/10
Ήλια Τσάρα
