Οι Wizards Of Hazards μας έρχονται από την παγωμένη Φινλανδία. Το “End Of Time” πρέπει να είναι το ντεμπούτο τους και παίζουν κλασικό heavy metal με έντονες Black Sabbath επιρροές. Και κάποιες doom metal επιρροές από μπάντες όπως Candlemass.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “Masters Of Dread” και μας δείχνουν πόσο αγαπάνε την παρέα που ξεκίνησε τα πάντα κάπου στα 70s στο σκοτεινό Birmingham της Αγγλίας. Ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του δίσκου ωστόσο είναι το “Children Of The Damned” – ωχ, κάτι μου θυμίζει ο τίτλος – με τη κολλητική refrain-άρα. Και όσο προχωρούσα με την ακρόαση τόσο πιο πολύ πίστευα ότι είναι εντελώς αφιερωμένοι σαν μπάντα στους θεούς. Απλά τσεκάρετε το τέταρτο κομμάτι “Witching Sabbath”.
Τους έψαξα online και πουλάν ωραία το στυλ τους, όλοι ντυμένοι με μανδύες μάγου και προωθούνται και ως μάγοι. Πλάκα έχουν, φαίνεται ότι περνάν καλά. Πάντως πιστεύω ότι δεν θα ήθελαν απλά να είναι άλλη μια tribute μπάντα, για αυτό λοιπόν γράφουν και τη δική τους μουσική. Λίγο από Judas Priest, Iron Maiden και τις προαναφερθείσες μπάντες και έχεις Wizards Of Hazards.
Θα πω κάτι και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ. Η χροιά του τραγουδιστή μου θύμισε λίγο Blaze Bayley. Δεν είναι απόλυτα κακό αυτό. Μιλάμε για πολύ καλό τραγουδιστή εδώ που λατρεύει Ozzy σίγουρα αλλά ίσως του βγήκε λίγο ξώφαλτσα. Προτείνω να το ακούσετε. Είναι ωραίο και χορταστικό heavy metal, όχι κάτι καινούργιο αλλά ακούγεται ευχάριστα.
Ο δίσκος κυκλοφορεί από την ανεξάρτητη φινλανδική Inverse και σε βινύλιο. Άρα οι λάτρεις του σωστού ήχου θα βρουν αυτό που θέλουν. Το εξώφυλλο και αυτό θυμίζει λίγο από τους Βρετανούς αλλά είπαμε, η αγάπη δε κρύβεται. Τι βαθμολογία να βάλω εδώ; Λοιπόν! Νομίζω πρέπει να είμαι κάπως επιεικής και να κρίνω πόσα καλά μεταφέρουν την επιρροή τους μέσω του δικού τους φίλτρου. Νομίζω αξίζουν το ακόλουθο.
7/10
Βασίλης Παπαγεωργακόπουλος
vasileios.papageorgakopoulos@gmail.com
