Προφητικός ο τίτλος του δίσκου αυτού; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Όπως και να έχει, τους Paris μέχρι να ακούσω αυτή τους την δουλειά δεν τους ήξερα. Προσπέρασα το artwork με budget τέσσερα ευρώ και μπήκα στο ζουμί που είναι και η μουσική.
Οι Paris είναι το συγκρότημα δύο καλών φίλων. Του Frederic Decahvanne (σύνθεση/πλήκτρα/φωνή) και του Sebastien Montet (σύνθεση/κιθάρες/πλήκτρα/δεύτερα φωνητικά). Το “50/50” είναι η τρίτη τους δισκογραφική δουλειά. Την σύνθεση την ολοκληρώνει ο Dave Barlett (μπάσο/δεύτερα φωνητικά) και ο Rob McEwen (τύμπανα). Την παραγωγή την έχει αναλάβει ο πολύς Steve Newman.
Στα της μουσικής. Οι Paris παίζουν ένα κράμα AOR/rock με αρκετά απλοϊκές συνθέσεις. Παρότι και οι δύο συνθέτες παίζουν πλήκτρα το “50/50” ευτυχώς δεν είναι πνιγμένο σε αυτά. Υπάρχει δηλαδή μια καλή ισορροπία ανάμεσα στις κιθάρες και στα πλήκτρα. Ως εδώ καλά. Από την πρώτη ακρόαση εντόπισα κάποιες πιο καλές στιγμές όπως το εναρκτήριο “Breathe In, Breathe Out” και “Crazy Over You” ενώ εκτιμώ ότι το άλμπουμ δεν είναι γεμάτο με μπαλάντες.
Στα αρνητικά του άλμπουμ προσμετρώ δεδομένα την φωνή του Frederic που στα αυτιά μου ακούγεται λίγος. Λυπάμαι αλλά το υλικό θα ήταν σαφώς σε καλύτερη μοίρα με μια δυνατή φωνή. Ο Frederic ακούγεται σαν ένα ακόμα όργανο χωρίς κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον στην φωνή του. Το δεύτερο πρόβλημα, για εμένα, είναι ότι το υλικό είναι αρκετά ανάλαφρο για τα γούστα μου.
Θέλω το rock μου σκληρό. Δεν με ενοχλούν τα πλήκτρα που όπως είπα εδώ δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και οι κιθάρες δεν κάνουν τα ηχεία να τρίζουν. Θα πρότεινα στους οπαδούς του AOR να δώσουν μια ευκαιρία στο συγκρότημα, έστω μια παραπάνω ευκαιρία από αυτή που τους έδωσα εγώ μιας και χωρίς να πω ότι οι συνθέσεις δεν είναι καλές, σίγουρα πολύ δύσκολα θα επιστρέψω σε αυτό το άλμπουμ για μια μελλοντική ακρόαση.
5,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
