Και λέω δεν θα έχει καφρίλες αυτό το πακέτο κριτικών του μήνα; Επισήμως αυτή είναι η πρώτη “καφρίλα” του μήνα (που τελειώνει). Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Κουαρτέτο Ιταλών thrashers/κλώνων των Slayer; Η αλήθεια είναι ότι πέραν από τους ίδιους τους Slayer και ελάχιστες συναφείς μπάντες, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ιδίωμα έχει “βαλτώσει”, όπως λίγο πολύ το power metal.
Επομένως, οποιαδήποτε νέα δουλειά θα πρέπει τουλάχιστον να παίζει αξιοπρεπώς, κάτι το οποίο οι Adversor το επιτυγχάνουν με τα χίλια ζόρια. Οι συνθέσεις δε είναι βαρετές και σε αυτές κυριαρχεί το μπάσο, στο οποίο προφανώς είναι ιδιαίτερα προικισμένος ο μπασίστας της μπάντας.
Εγώ πάλι κάτι τέτοια τα βαριέμαι, οπότε δεν προτείνω τους Adversor σε κανέναν εκτός των φανατικών thrashers που ξυπνάνει και κοιμούνται με slayer και exodus. H δε παραγωγή, είναι τυπική του είδους, προσεγγίζοντας την μετριότητα.
Για όλους εμάς, νομίζω ο δίσκος αξίζει ένα…
6/10
Πολυδεύκης Ανδριαννός
[email protected]
