Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτός ο δίσκος με δυσκόλεψε αρκετά, όχι επειδή δεν μπορούσα να αποφασίσω αν είναι καλός ή όχι, απλά είναι avant – garde και είναι πραγματικά αρκετό “λίγο απ’ όλα”, κάνοντας το έτσι… περίεργο. Οι Akphaezya είναι ένα συγκρότημα από την Γαλλία και αυτός είναι ο δεύτερος full τους δίσκος. Το μακρόσυρτο “ Anthology IV: The Tragedy Of Nerak “ έχει να κάνει με αρχαιοελληνική τραγωδία όπως αναφέρουν και θα δείτε αρκετές ελληνικές λέξεις αραιά και που. Όντας όχι μεγάλος ακροατής του avant – garde που είναι και το κύριο στοιχείο της μουσικής τους θα πω ότι με κούρασε, ξεπερνώντας τα πενήντα λεπτά, πιστεύω ήταν πολύ για εμένα. Μέσα στο μουσικό του πιθάρι τα έβαλαν όλα, industrial στοιχεία, goth, γυναικεία death φωνητικά (στυλ Angela Gossow), μερικά καλά riffάκια, πιάνο, μελωδία, funko – βιρτουόζικο μπάσο και άλλα πολλά που ξεχνάω τώρα. Όσο περνάνε τα κομμάτια, τόσο χειρότερα μου ακούγονται και μάλλον έτσι είναι. Βλέπουμε να πιέζονται μετά από ένα σημείο να βγάλουν κάτι θετικό, διάσπαρτες ιδέες χωρίς καμία συνοχή ούτε ανάμεσα στα κομμάτια, ούτε καν μέσα στο ίδιο κομμάτι. Το αρχαιοελληνικό στοιχείο δεν υπάρχει πουθενά, περισσότερο μου θυμίζει κάτι νέο-κοινωνικές θεατρικές παραστάσεις, από αυτές που ανεβαίνει επάνω ο ηθοποιός (στην προκειμένη περίπτωση κοπέλα) και βγάζει τα εσώψυχα της. Παρά τις προσπάθειες να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, η frontwoman τους με τα φωνητικά της και τα drums που παίζουν τον ρόλο τους όσο καλύτερα μπορούν προσφέροντας δυναμική αλλά κάποια κομμάτια τους μου χαλάνε όλο το αποτέλεσμα (Utopia, Húbris). Θα μου άρεσαν πολύ όλα τους τα στοιχεία ξεχωριστά, παράδειγμα το «Transe H.L. 2», αλλά έτσι όπως έχουν κυκλοφορήσει δεν μου κάνουν. Φαίνεται το ταλέντο τους σίγουρα, όμως η έλλειψη δομής τα χάλασε καθώς και ίσως η υπερβολή.
6/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
