Και έφτασε λοιπόν η μέρα που η πολιτεία του Texas έβγαλε κάτι άλλο πέρα από hillbilly country. Συγκεκριμένα, ένα από τα καλύτερα πρώτα albums μπάντας που έχω ακούσει. Η δισκάρα αυτή, ανήκει στους Skeleton, μία dark punk/metal μπάντα, όπως αυτοαποκαλούνται. Η αλήθεια είναι πως βρήκα τον δίσκο να θυμίζει περισσότερο παλιό black σε πάμπολλα σημεία, λογικό όμως μια και η ίδια η μπάντα δηλώνει πως από τις μεγαλύτερες της επιρροές, υπήρξαν μεταξύ άλλων οι Bathory, οι Venom, οι Amebix (να τα punk που λέγαμε) και τα πρώτα των Mayhem.
Δεν λέω, η αλήθεια είναι πως φαίνεται. Και από τους στίχους φαίνεται (θέματα περί πολεμιστές της αποκάλυψης) και από την ταχύτητα φαίνεται και γενικότερα όλο η εικόνα που παρουσιάζει η μπάντα, από το λογότυπο στο εξώφυλλο του album μέχρι και το τελευταίο κομμάτι, είναι εποχής ‘80–‘90.
Ο δίσκος λοιπόν πρόκειται για διαμαντάκι κατά την άποψή μου. Κανένα τραγούδι δεν είναι ίδιο με το προηγούμενο και αυτό είναι κάτι που θαύμασα, γιατί όλα τους τα τραγούδια ανήκαν στο είδος που ανήκαν, τίποτα δεν ήταν πολύ ξεχωριστό σε δομή από οποιασδήποτε άλλης παλιάς black metal μπάντας. Ωστόσο μεταξύ τους υπήρχε μία ποικιλία, πράγμα το οποίο βοηθά τον ακροατή να παρακολουθήσει χωρίς να βαρεθεί, ειδικά όταν πρόκειται για νέα μπάντα με καμία καταξίωση, που όσο να είναι αντιμετωπίζεται και λίγο πιο αυστηρά.
Ένα άλλο περίεργο είναι ο αριθμός των κομματιών του δίσκου. Έντεκα κομμάτια δεν τα λες και λίγα. Είναι μικρά σε διάρκεια μεν, μα και πάλι είναι έτσι δομημένα που δεν φαίνεται άσχημο, ίσα-ίσα ταιριάζει αρκετά. Ο δίσκος διαρκεί συνολικά, περίπου είκοσι έξι λεπτά (υπάρχει κομμάτι που δεν ξεπερνά καν το λεπτό). Δεν έχω να πω τίποτα πέρα από μπράβο, καλή τύχη στην μπάντα και ειλικρινά ελπίζω να ακούσουμε ξανά γι’ αυτούς σύντομα.
7,5/10
Μαρία Κανελλάκη
m[email protected]
