Η «Καλεβάλα» (σ.σ.: ενίοτε και Κάλεβαλα / Φινλανδικά: Kalevala) είναι ένα επικό ποίημα το οποίο ο Elias Lönnrot τον 19ο αιώνα (σ.σ.: συγκεκριμένα το 1835) ισχυρίστηκε πως συνέλεξε σε τόμο από φινλανδικές λαϊκές πηγές. Είναι κοινά αποκαλούμενο το φινλανδικό εθνικό έπος και είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της φινλανδόφωνης λογοτεχνίας. Στο «Καλεβάλα» αποδίδεται η έμπνευση του εθνικισμού που τελικά οδήγησε στη Φινλανδική ανεξαρτησία από τη Ρωσία το 1917. Το όνομα σημαίνει «γη του Κάλεβα». Το κείμενο του «Κάλεβαλα» αποτελείται από 22.795 στίχους, χωρισμένους σε 50 ποιήματα ή κεφάλαια.
Το «Καλεβάλα», λοιπόν, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πορεία των Φινλανδών Amorphis, από την αρχή της πορείας τους με το “The Karelian Isthmus”(1992) έως και τώρα, στο δέκατο τέταρτο δισκογραφικό τους βήμα ονόματι “Halo”, το οποίο αποτελεί διάδοχο του προ τετραετίας “Queen Of Time”. Για ακόμα μια φορά ο ειδικός μελετητής του «Καλεβάλα», Pekka Kainulainen, συνεργάζεται με το συγκρότημα για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Από το “Silent Waters” του 2007, ο Kainulainen περιηγείται στα μυθολογικά νερά της πατρίδας του με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό.
Για το “Halo” ξεπέρασε τον εαυτό του για άλλη μια φορά, καθώς θεματολογικά πρόκειται για έναν δίσκο γεμάτο περιπετειώδεις ιστορίες για τον μυθικό Βορρά πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Οι στίχοι αναφέρονται σε μια αρχαία εποχή που ο άνθρωπος περιπλανήθηκε σε αυτά τα εγκαταλειμμένα βόρεια σύνορα μετά την εποχή των παγετώνων. Περιγράφει λοιπόν την αναβίωση μιας ολοκαίνουργιας κουλτούρας σε έναν κόσμο νέων ευκαιριών, προσπαθώντας επίσης να προσεγγίσει τις ημιπερίεργες δυνάμεις του ανθρώπινου μυαλού.
Μουσικά τώρα, η μπάντα έρχεται και κάνει το τρία στα τρία, με αυτό που ξεκίνησε με το “Under The Red Cloud” και το συνέχισε με το “Queen Of Time”. Το “Halo” έχει μια τρομερή ροή και διακατέχεται από πιο straight forward συνθέσεις κατ’ εμέ που με ταξιδεύουν μελωδικά έως και πίσω στις πρώτες μέρες του Tomi Joutsen στο συγκρότημα, στο αξεπέραστο “Eclipse” (2006), το οποίο σήμανε την αρχή της ανόδου για το σχήμα. Ο δίσκος πλημμυρίζει από τα κλασσικά καθαρά-brutal φωνητικά του τα οποία μαγνητίζουν τον ακροατή, αφού το τρίπτυχο μελωδία/λυρικότητα/ξέσπασμα δίνει και παίρνει.
Οι folk ρυθμοί έρχονται και συμπληρώνονται με τα ανατολίτικα περάσματα τα οποία απογειώνουν τα κομμάτια και απλά ψάχνεσαι να συνέλθεις από το τι έγινε. Η έμπνευση έχει πιάσει δυσθεώρητα επίπεδα σε αυτό το δίσκο ενώ οι συνθέσεις είναι τόσο άμεσες, που δεν γίνεται να μην σε «πιάσουν».
Βάλτε απλά και ακούστε συνθέσεις όπως είναι για αρχή τα δύο video clip του δίσκου, “The Moon” & “On The Dark Waters”. Εκεί έχει πανηγύρι. Πάρτε για παράδειγμα το φα-ντα-στι-κό “Seven Roads Come Together”, το οποίο είναι “must played” στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος. Τα “A New Land” & “War” είναι εξίσου συνθέσεις που θα συναρπάσουν. Μιλάμε ήδη για τα μισά κομμάτια που υπάρχουν στο δίσκο (σ.σ.: συνολικά είναι έντεκα), τα οποία μαγεύουν στο έπακρο. Τι να πω για τα γυναικεία φωνητικά που λαμβάνουν την lead οδό σε ένα φανταστικό ντουέτο με τον Tomi στο “My Name Is Night”. Ανατριχιαστικά το λιγότερο!
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο δίσκος αυτός να σας αφήσει ανικανοποίητους. Οι «βαμμένοι» οπαδοί του συγκροτήματος τον έχετε ήδη αποκτήσει και δεν το ξέρετε. Στο δρόμο για το δισκοπωλείο και τρέχοντας!
9/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
