Μετά από κάτι περισσότερο από δυο χρόνια, οι Ιταλοί επιστρέφουν με το “Strike Back”. Το όνομά τους τα λέει όλα, καθώς αποτελούνται από τους αδερφούς Daniel Bud (ex Strana Officina) στα φωνητικά και Bid στο μπάσο. Το line up συμπληρώνει ο γιος/ανηψιός Brian στα τύμπανα και ο κιθαρίστας Ciano. Ως special guest στα πλήκτρα, o Simone Manuli.
Στην αρχή και στο “Hell With You” διέκρινα κάποια κιθαριστικά speed riffs αλα Riot. Μου πήρε λίγα λεπτά για να συνηθίσω τη φωνή του Bud σε αυτό το τραγούδι, μου φάνηκε λίγο πιο πίσω και πιο «κρυμμένη», κάτι που μετά διαψεύστηκε αφού φαίνονται οι πραγματικές του δυνατότητες. Υπάρχουν και πιο hard rock πατήματα, όπως στο “Firestarter” και στο πιο μελωδικό “Immortal Idol” που στο τέλος κάνει απίστευτο συνειρμό με Dio με τους στίχους να λένε “Don’t Talk To Strangers” με τον ίδιο τρόπο που το έλεγε ο τεράστιος Dio στο κλασικό του κομμάτι. speed-άτο και το ανθεμικό “Fight”, θα έλεγα ότι είναι το πρώτο πραγματικά μεγάλο κομμάτι του δίσκου. Από εδώ και μετά, σε όλες τις υπόλοιπες συνθέσεις, φαίνεται ξεκάθαρα πόσο μελωδία, μελωδικότητα υπάρχει στο άλμπουμ.
Η αλήθεια είναι ότι από το πολύ καλό “When Night Calls” και έπειτα, ο δίσκος προχωράει μια χαρά χωρίς σχεδόν κανένα ψεγάδι! Κιθαριστικός οργασμός και δισολίες στο “Burn Witch Burn”, πιο κλασικό heavy metal κομμάτι, οπώς και ο δίσκος στο σύνολό του. Δεν έχει καμία σημασία που το “Lonely Road” είναι συναισθηματική μπαλάντα, είναι σίγουρα από τα καλύτερα κομμάτια που βρίσκονται εδώ και που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό! Καθηλωτικό. Το midtempo “Live Is For Livin” είναι και αυτό σίγουρα από τις στιγμές που θα ξεχωρίσει κανείς και από τα highlights του “Strike Back”. Φοβερά και σχετικά απλά τα riffs στο “Never Too Late”. Και εδώ για άλλη μια φορά φαίνονται οι εξαιρετικές ικανότητες του κιθαρίστα Ciano, που έχει εμπλουτίσει το δίσκο με πανέμορφα μελωδικά solo. Υπέροχη η δουλειά που έκανε στις κιθάρες. Η παραγωγή μοντέρνα, αλλά ίσως θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερη.
Παραδοσιακό heavy metal κατα βάση, με κάποια hard rock περάσματα όπως έγραψα και στην αρχή. Σίγουρα μέσα στις ενδιαφέρουσες και καλές κυκλοφορίες της χρονιάς. Εάν είχε και άλλα κομμάτια κοντινά με τα τελευταία, ή όπως για παράδειγμα τα “Lonely Road” και “When Night Calls” που μου άρεσαν πολύ, θα έπαιρνε ακόμα παραπάνω. Να το τσεκάρετε οπωσδήποτε!
7.5/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]
