Από το εξώφυλλο μυρίζω τη δουλειά και θυμίζει επιδρομή ρακούν Δευτέρα πρωί. Antioch, Emeryville, Οντάριο, Καναδάς, νέο EP με τίτλο “V”, heavy metal. Μετά από τρία χρόνια δουλεύοντας πάνω από νεροχύτες και πλένοντας ποτήρια σε καταγώγια της Mordor είχα φτάσει στο συμπέρασμα ότι οι εφιάλτες μου μυρίζουν σφηνάκια τεκίλα, βρεγμένα τασάκια και κατακάθια ελληνικού, αλλά όχι, το heavy metal ήρθε για να καταρρίψει αυτό το ενδεχόμενο. Κούρασα ήδη, ας μην κουράσω κι άλλο, την μπάντα αποτελούν οι Jordan Rhyno σε κιθάρες και μπάσο, Brendan Rhyno στα τύμπανα και Nicholas Allaire στα φωνητικά.
Να λέω και του στραβού το δίκιο όμως, η εισαγωγή και το χτίσιμο του “Hang The Eagle” δεν με χάλασε τόσο, τυπικό γρήγορο heavy metal οριακά thrash (ίσως, δεν ξέρω) riffs, βαθύ και μπάσο γέμισμα στα drums και μια αξιόλογη παραγωγή εκ πρώτης όψεως. Μέχρι το πρώτο λεπτό φυσικά κρατάει το όνειρο όμως, να μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Τα παιδιά γουστάρουν Judas Priest και βγάζει μάτι, πάρε τον Halford στα ντουζένια του και τον Vince Neil στα Τάρταρα της καριέρας του κι έχεις ένα ωραίο φωνητικό αποτέλεσμα. Μπορεί ο Allaire να μην με έπεισε με την φωνή του δυστυχώς αλλά οι αδελφοί Rhyno έδωσαν λίγο πολύ ρέστα.
Το “On A Ledge” δεν μπορώ να πω ότι μου άφησε κάτι αλλά οι κιθάρες ανά σημεία είχαν ενδιαφέρουσες πινελιές και οι καλές ιδέες φαίνονται. Στο “A Façade At The Third Castle” σα να στρώνουν και να ελαττώνονται (στην αρχή τουλάχιστον) τα τσιριχτά φωνητικά ενώ οι κιθάρες συνεχίζουν να δίνουν ωραίες μελωδίες, μέχρι και ένα συμπαθητικό ρεφρέν θα μπορούσα να πω ότι έχει. Στη συνέχεια οι ρυθμοί ανεβαίνουν και το κομμάτι αλλάζει λίγο πολύ. Βατό και ολίγον τι ψιλοβαρετό το “Doom Wick” χωρίς να μου κάνει κλικ ή να μου αφήσει κάτι, πάνω κάτω η δομή θυμίζει το “On A Ledge”.
Το EP κλείνει το “Cloven Hooves” και μύρισε ο τόπος Mötley Crüe. Μεγάλη απορία γιατί η τόση επιρροή Halford στη φωνή του Allaire ενώ μπορεί να ακούγεται ακόμη καλύτερος στα μπάσα αλλά ό,τι αγαπάει ο καθένας. Πολλά rock ‘n’ roll vibes, πολλή ενέργεια, ίσως το πιο δυνατό του EP και μπορώ να πω ότι το συμπάθησα κιόλας. Έχω καιρό να αναφέρω την απέχθειά μου για το είδος αλλά είναι κάποια συγκεκριμένα πράγματα που μου δίνουν πάτημα. Οι Antioch αν βασιστούν στο στυλ και ύφος του “Cloven Hooves” στην συνέχεια πιστεύω ότι θα ανέβουν πολύ.
4/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
