Δεν νοείται σε οποιασδήποτε φύσεως συζήτηση περί metalcore, να μην γίνει έστω και μια αναφορά στο όνομα των Asking Alexandria. Μονάχα ένα χρόνο μετά την τελευταία δισκογραφική της δουλειά, η εν λόγω μπάντα-σταθμός στο είδος της μόλις κυκλοφόρησε τον έβδομο σε σειρά πλήρους διάρκειας δίσκο της, με τίτλο “See What’s On The Inside”, σε συνεργασία με την Better Noise Music, αφήνοντάς με κάθε άλλο παρά αδιάφορη, γι’ ακόμη μία φορά, και οδηγώντας με στο να επιμεληθώ προσωπικά την σύνταξη της αντίστοιχης κριτικής. Οι Asking Alexandria ιδρύθηκαν το 2006 στο Βόρειο Yorkshire του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η παρούσα σύνθεσή τους αποτελείται από τους Danny Worsnop (φωνητικά), Ben Bruce (κιθάρα, φωνητικά), James Cassells (drums), Cameron Liddell (κιθάρα) καθώς και Sam Bettley (μπάσο). Τούτων λεχθέντων, ας μην μακρηγορούμε και πάμε να δούμε τι μέλλει γενέσθαι με τον νέο τους δίσκο.
Το “See What’s On The Inside” ξεκινάει με ένα ιδιαίτερα μελωδικό, απαλό και ήρεμο intro, συνολικής διάρκειας λιγότερης από ενός λεπτού, το οποίο εισάγει ομαλά τον εκάστοτε ακροατή στο κύριο μέρος του δίσκου. Στη συνέχεια, συναντάμε το “Alone Again”, ένα άκρως δυναμικό κομμάτι-συνέχεια του “Alone In A Room” (2017) το οποίο χαρακτηρίζεται, μεταξύ άλλων, από το απίστευτο solo του Ben, αποτελώντας αναμφισβήτητα τόσο έναν αντικατοπτρισμό της καλύτερης μουσικής εκδοχής των Asking Alexandria όσο και ένα τραγούδι το οποίο σίγουρα θα πιάσετε τον εαυτό σας να το σιγοτραγουδάει σε άκυρες στιγμές της ημέρας. Ακολούθως, έχουμε το “Faded Out”, ένα ιδιαίτερο και όχι τυπικό κομμάτι για τα δεδομένα της μπάντας, το οποίο θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα πιο hardcore τραγούδι με έντονα rap στοιχεία… Εν ολίγοις, απλά ουάου!
Σειρά έχουν το “Never Gonna Learn”, ένα εξίσου ιδιαίτερο, μελωδικό και, συνάμα, δυναμικό τραγούδι, με ωραία solos και στίχους γεμάτους νόημα, καθώς και το “If I Could Erase It”, το οποίο ξεχωρίζει για το ακραίο breakdown όπου περιέχει. Το έκτο σε σειρά κομμάτι του δίσκου πρόκειται για το “Find Myself”, μια άκρως μελαγχολική μπαλάντα η οποία εκφράζει με συγκινητικό τρόπο την κατάθλιψη αλλά και την απόγνωση του καλλιτέχνη, ενώ η παρουσία βιολιού εντός αυτής είναι ικανή να σε ανατριχιάσει. Αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη μας για μια δόση ελπίδας εντός της ευρύτερης απελπισίας όπου αποπνέει ο συγκεκριμένος δίσκος, οι Asking Alexandria συνεχίζουν με το “You’ve Made It This Far”, ένα πολύ γλυκό τραγούδι το οποίο αγκαλιάζει απαλά τον ακροατή.
Και εκεί που πιστεύαμε πως ηρεμήσαμε και πως το κλάμα και η υπαρξιακή μας κρίση έφτασαν στο τέλος τους, καταφτάνει το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου (“See What’s On The Inside”) για να μας δώσει μια δυνατή φάπα και να μας ξαναρίξει στο πάτωμα. Το συγκεκριμένο κομμάτι θα μπορούσε να χρησιμεύσει για σκηνοθετικούς σκοπούς, σε μια σκηνή ταινίας κατά την οποία ο πρωταγωνιστής και η πρωταγωνίστρια χωρίζονται και βαδίζουν σε χωριστά μονοπάτια, κλαίγοντας και προσπαθώντας να κατανοήσουν, μάταια, τα συναισθήματά τους. Ακόμη μια μελαγχολική μπαλάντα την οποία θα ήθελα να βάλω στο τέρμα στα ηχεία του αυτοκινήτου και να διασχίσω την παραλιακή αργά το βράδυ γκαρίζοντας τους στίχους της.
Πλησιάζοντας στο τέλος του “See What’s On The Inside”, οι Asking Alexandria μας παρουσιάζουν το “Misery Loves Company”, ένα ιδιαίτερο κομμάτι με βαθύ νόημα, καθώς και το “Fame”, ένα δυναμικό, επιθετικό και περίεργο τραγούδι, το οποίο μιλάει για την φήμη (καλά μαντέψατε) καθώς και για τα κίνητρα όπου κρύβονται από πίσω της αλλά και για τον αρνητικό αντίκτυπο τον οποίον ενδέχεται να επιφέρει στην ζωή του εκάστοτε ανθρώπου. Ο συγκεκριμένος δίσκος ολοκληρώνεται με το “Gray”, ένα ήρεμο κομμάτι του οποίου κυριότερο σκοπό φαίνεται να αποτελεί το ομαλό κλείσιμο του “See What’s On The Inside”, όντας το λιγότερο αγαπημένο μου τραγούδι εντός του δίσκου και αποτυγχάνοντας να με ενθουσιάσει όσο όλα τα υπόλοιπα.
Εν κατακλείδι, το “See What’s On The Inside” πρόκειται για ένα άλμπουμ το οποίο θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα να ακούσετε, καθότι, κατά την προσωπική μου άποψη, αποτελεί την καλύτερη δισκογραφική δουλειά των Asking Alexandria έως και σήμερα. Δεν μπορώ να κρύψω πως η συγκεκριμένη μπάντα πρόκειται για μια από τις αγαπημένες μου, κυρίως λόγω του γεγονότος πως ταυτίζομαι με τη συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών της! Ως εκ τούτου, και για ακόμη μια φορά, κατάφεραν να με συγκινήσουν και να με αγγίξουν συναισθηματικά όπως λίγα συγκροτήματα μπορούν. Το “See What’s On The Inside” αποτελεί έναν ενδοσκοπικό δίσκο, η θεματολογία του οποίου άπτεται της εσωτερικής αναζήτησης καθώς και της αποτίναξης των συναισθηματικών βαρών όπου πνίγουν τον καθένα μας. Απλά υπέροχο!
9,5/10
Κατερίνα Νίκου
[email protected]
