Όταν πέφτει στα χέρια μου για κριτική υλικό από την Vic έχω συνδέσει στον νου μου ότι ήρθε η ώρα να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας με κάτι από το παρελθόν ακούγοντας ένα συγκρότημα που δεν το γνωρίζουμε.
Έτσι και εδώ το συγκρότημα ονομάζεται Astaroth και δημιουργήθηκε στην Τάμπα της Φλόριντα το Νοέμβριο του 1991. Τι άλλο μπορεί να παίζουν εκείνη την εποχή στην γενέτειρα του death metal; Μα φυσικά death metal.
Ενδεικτικά μερικοί άνθρωποι που πέρασαν σε αυτό το μικρο χρονικό διάστημα ύπαρξης των Astaroth είναι οι: Larry Sapp ο οποίος δημιούργησε το συγκρότημα μετά την αποχώρηση του από τους Brutality. Μετά το 1999 έκανε αλλαγή φυλου και πλέον ονομάζετε Raine von Kiszka, ο Tony Laureano με μια πληθώρα συμμετοχών σε συγκροτήματα (Brujeria, Nile, Malevolent Creation, Dimmu Borgir (live), ex-Megadeth (live), Acheron κτλ.), ο Demian Heftel (Brutality, Nocturnus) και ο Jim Coker (Nasty Savage, Brutality).
Η Vic μας προσφέρει ένα CD το οποίο περιέχει τα demos του 1993, ’95 & ’98, με 20 κομμάτια συνολικά. Ιστορικά το demo “Lost State Of Dreams” του 1993 δημιουργήθηκε από τον Greg Marchak, ο οποίος έκανε την παραγωγή του δίσκου “Into darkness” των Winter καθώς και live παραγωγές των Savatage/TSO. Το μιξάρισμα έγινε από τον Ken Faulkenberry (Acheron, Ulcer, Nocturnus).
Το “Song Of Sorrow” του 1995 δημιουργήθηκε και πάλι από τον Marchak. Το mastering έγινε στα διάσημα Morrisound (Death, Cannibal Corpse) ενώ υπάρχει και η συμμετοχή του πολύ ταλαντούχου Thomas Viator. Το “Burning Christians” του 1998, σε αντίθεση με τα 2 πρώτα demo που είχαν ένα Σουηδικό αέρα του στυλ Carnage, Grave και Entombed, στο “Burning Christians” είχαν περισσότερο ένα χαοτικό ήχο θυμίζοντας Deicide/Possessed. Το mastering έγινε και πάλι στα Morrisound.
Μετά το demo του 1998 οι Astaroth διαλύονται και ο Sapp επέστρεψε και πάλι στους Brutality παίρνοντας μαζί του και κάποια τραγούδια τους.
Μέσα από αυτά τα 20 κομμάτια ξεχωρίζουν: το εξαιρετικό “Drowning in Blood” μέσα από ένα βαρύ παίξιμο που εναλλάσσεται σε γρήγορο ρυθμό. Το “The Body Before Me” στο οποίο πέρα από τον καταιγιστικό ρυθμό υπάρχει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα καθώς και μελωδία από τις κιθάρες, το “Everlasting Decay” το οποίο έχει τρομερά riffs που σε παρασέρνουν και μελωδικά σόλο που δημιουργούν μια σκοτεινή ατμόσφαιρα και τέλος, το “Swallow your Soul” και το “Bloodied Wings of Destiny” που ο ήχος τους διαφέρει τρομερά από τα προηγούμενα, στα οποία κυριαρχεί ένας καταιγιστικός ρυθμός και διεστραμμένα σόλο.
Η κυκλοφορία αυτή έχει ιστορική αξία, Βλέπουμε το πρωτόγονο, ανόθευτο παίξιμο που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή με άγρια σόλο, ελάχιστες μελωδίες και με ανύπαρκτη καθαρή παραγωγή. Τα συγκροτήματα διαλύθηκαν νωρίς αλλά τα κομμάτια άντεξαν στον χρόνο και ακούγονται μέχρι και σήμερα μετά από 20 χρόνια συναρπάζοντας του death οπαδούς.
7/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
