Όπως δεν κρύβονται τα φράγκα και ο βήχας, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να κρύψω την λατρεία μου στα αξιόλογα post rock σχήματά που υποπίπτουν κατά καιρούς στην αντίληψή μου. Οι At The Soundawn, όπως καταλαβαίνετε από τα συμφραζόμενα, ανήκουν κατ’ εμέ στην συγκεκριμένη κατηγορία. Το ‘Shifting’ είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομα του καθώς οι κυκλοθυμικές του τάσεις φαίνονται από το πρώτο κιόλας κομμάτι με το να σε πετάει από τη χωμένη Isis εισαγωγή, σε jazz καταστάσεις αγκαλιά με ένα σαξόφωνο! Αν ήδη το κατηγορήσατε σαν αντί-true τότε παρακαλώ συνεχίστε στην επόμενη κριτική. Αν όχι, έχουμε και λέμε: τα παιδιά το νιώθουν! Έχουν ρουφήξει το μεδούλι από τα κοκαλάκια των Neurosis και κατ’ επέκταση των Isis αλλά δεν σταματούν εκεί. Το φόντο θα έλεγα ότι είναι κατά το 80% jazz (κυριολεκτικά και μεταφορικά!) και το καλύτερο: όλες αυτές οι συνθετικές ιδέες ντύνονται με τα σκούρα χρώματα της ambient ατμόσφαιρας των Mogwai, θυμίζοντας όμως και κάτι από Explosions in the Sky και And Also the Trees στην μινόρε τους έκδοση. Σημαντικό και αναπόφευκτο κομμάτι, κατά την Tool κληρονομιά και παράδοση, είναι οι βαρβάτες μπασομελωδίες, η ενίοτε μισανθρωπική σιωπή και οι εναλλαγές των φωνητικών μεταξύ οργισμένης κατάθλιψης και ασταθής αλλά ειλικρινής ψυχικής κατάστασης. Το ‘Shifting’ είναι ένας δίσκος-ταξίδι οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι.
9/10
Αγγελική Καπίρη
