Μου κάνει εντύπωση πως ένα σχήμα τέτοιου είδους είχε ξεφύγει από το ραντάρ μου! Οι Αμερικάνοι φίλοι μας ακροβατούν ανάμεσα σε αυτό που μου αρέσει να ονομάζω death rock με το metal ,όπου όταν λέμε metal εννοούμε την ποιο ακραία σκοτεινή μορφή του. Είναι η τέταρτη τους δουλειά και σίγουρα είναι κάτι που θα μείνει στο αρχείο μου.
Αρχίζοντας ο δίσκος με το “Inferno” σε πετάει απλά στα βαθιά κρύβοντας τις ποιο gothic καταβολές του σχήματος αγγίζοντας στιγμές το death. Με το που μπαίνει όμως το “Dead” οι επιρροές από Christian Death, ίσως και Bauhaus, είναι πλέον ποιο ξεκάθαρες και βγαίνουν στην επιφάνεια. Είναι τρομερό το πως έχουν συνδυάσει όλα αυτά gothic σχήματα, gothic με την έννοια των ‘80s, με το metal και έχουν φτιάξει αυτό το απελπισμένο κράμα… Doom/death rock; Είναι πολύ λίγος αυτός ο χαρακτηρισμός . Από το death rock των ‘80s στο “Monotheist” των Celtic Frost! Αγαπημένη στιγμή ίσως αποτελέσει το “Void” με τα αργόσυρτα τύμπανα και τον Lenny Smith που απλά παραλύει στο μικρόφωνο. Στο “Repent”, ένα συγκροτημένο χάος ρυθμού και πόνου και ίσως και ένα ψήγμα από Joy Division στα καθαρά φωνητικά. Μου κάνει εντύπωση το εύρος του Lenny Smith γενικά στο σύνολο του δίσκου με το πως αλλάζει την φωνή του πχ από το ύφος των Christian Death και καταλήγει στα crawls ala Obituary.
Πραγματικά πολύ καλή δουλειά, μια ιδιαίτερη δουλειά για ποιο ιδιαίτερα γούστα. Παράπονο; ναι. Τελειώνει γρήγορα. 6 κομμάτια και μετά repeat. Αναμένω και ψάχνω προηγούμενες κυκλοφορίες
8/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
