Η αλήθεια είναι πως τους Autumn’s Child δεν τους γνώριζα, αν και είμαι γνώριμος με το ηχόχρωμα που υπηρετούν, το οποίο είναι το μελωδικό hard rock. Οι Autumn’s Child αποτελούν το πνευματικό παιδί του Σουηδού Mikael Erlandsson, ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστό στο χώρο όταν εκείνος και ο κιθαρίστας των Fair Warning, Andy Malecek, δημιούργησαν τους Last Autumn’s Dream το 2002 και έκτοτε κυκλοφόρησαν συνολικά δεκαέξι κυκλοφορίες.
Όταν αυτοί σταμάτησαν προ πενταετίας, ο Mikael Erlandsson δημιούργησε τους Autumn’s Child έχοντας στο πλευρό του τους Pontus Åkesson (Moon Safari) στις lead κιθάρες, Robban Bäck (ex–Sabaton, ex–Eclipse) στα drums, Claes Andreasson (ex– Heartbreak Radio) στο πιάνο και τον Magnus Rosen (ex–Hammerfall) στο μπάσο. Με αυτή την σύνθεση έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής τρία άλμπουμ, τα “Autumn’s Child” (2019), “Angel’s Gate” (2020) και “Zenith” (2022) και φέτος έρχονται με το τέταρτο τους δίσκο, ονόματι “Starflower”.
Η αλήθεια είναι ότι ο δίσκος μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα, δημιουργώντας μου το ερώτημα του «ναι μεν αλλά…». Μπορεί τα πενήντα λεπτά που πέρασαν κατά την διάρκεια ακρόασης να ήταν OK από πλευράς χρόνου, όμως πέραν δύο – τριών συνθέσεων, οδηγήθηκα σε μια πλήξη δίχως επιστροφή.
Για του λόγου το αληθές, το “Aphrodite’s Eyes” με κέρδισε με την μια καθώς η βάση του στις κιθάρες είναι επηρεασμένη από τις κιθάρες στο flamengo μαζί με το ιδιότυπο του είδος, κάνοντας τον συνδυασμό απίστευτο. Ένα πραγματικό διαμάντι δίχως αμφισβήτηση! Το “Welcome To The Show” από την άλλη, τολμώ να πω ότι μου έφερε στο μυαλό μπάντες με τις οποίες έχει συνεργαστεί ο αγαπημένος DC Cooper όπως για παράδειγμα τους Royal Hunt και τους Silent Force. Περίεργο έτσι; Καλύτερα να το ακούσετε και να μου πείτε. Ίσως να βάλω στα αγαπημένα και το “The Final Call”, το οποίο έφερνε στο μυαλό τα ‘90s και ίσως φανεί περίεργο, αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου έφερε στο μυαλό τους Ολλανδούς θεούς Zinatra.
Πέραν αυτών όμως, δεν μπορώ να πω σε καμία περίπτωση ότι ενθουσιάστηκα με την όλη κυκλοφορία. Η λάξευση του τροχού για το είδος σίγουρα δεν είναι δικό τους επίτευγμα, αλλά όπως και να έχει, η όλη δουλειά τείνει να χαρακτηριστεί απλά ως συμπαθητική. Τώρα αν θα κατέθετα τον οβολό μου για να την αγοράσω; Μάλλον θα προσπερνούσα.
5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
