Οι Autumn’s Child είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις που στα αυτιά μου είναι ναι μεν αλλά. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που μπορεί να μην είναι ακριβώς του γούστου μου αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχθώ την δουλειά που έχουν ρίξει. Είναι στην τελική από αυτές τις περιπτώσεις που με δυσκολεύουν σε μια παρουσίαση λόγω των παραπάνω συνθηκών.
Πίσω από τους Autumn’s Child κρύβεται, τρόπος του λέγειν, ο τραγουδιστής/πληκτράς Mikael Erlandsson που είναι αρκετά γνωστός στον χώρο του με πάμπολλες κυκλοφορίες σαν solo καλλιτέχνης αλλά και μέσα από συγκροτήματα με ποιο γνωστό από αυτά τους Last Autumn’s Dream. Οι Autumn’s Child λοιπόν μπορούν να θεωρηθούν και ως μια συνέχεια αυτού του συγκροτήματος. Σαν σχήμα υπάρχουν από το 2019 όπου και κυκλοφόρησαν το ομότιτλο ντεμπούτο τους πάλι μέσω της AOR Heaven.
Το “Angel’s Gate” περιέχει καλοπαιγμένο AOR/melodic rock το οποίο κάποιες φορές παραείναι μαλακό για τα γούστα μου. Στα πιο δυνατά του όπως το εναρκτήριο “Where Angel’s Cry” ή το “Straight Between The Eyes” με ευχαρίστησε και τολμώ να πω ότι και η πιο μελωδική στιγμή με το “Dream Of America” (δεν θέλω σχόλια) ήταν εξίσου καλή (αν και οριακά pop). Το πρόβλημα μου είναι ότι η πλειοψηφία του υλικού είναι αρκετά «ελαφριά» για τα γούστα μου. Τίποτα το κακό φυσικά για όσους αρέσκονται σε αυτό το είδος.
Ο Erlandsson ακούγεται φανταστικός στην μεγαλύτερη διάρκεια του album και ενώ κάποιος μπορεί να εντοπίσει κάποια σημεία που μπορεί να φέρνουν στον νου τα πιο γνωστά συγκροτήματα του χώρου, τολμώ να πω ότι οι Autumn’s Child συχνά πυκνά προσφέρουν έναν προσωπικό ήχο, πράγμα λογικό αν κρίνει κάποιος την εμπειρία των μελών τους. Κλείνοντας λοιπόν, αν και δεν μπορώ να πω ότι το “Angel’s Gate” είναι ένα από αυτά τα rock albums στα οποία θα ανατρέξω και σε βάθος χρόνου, είναι σίγουρα μια προσεγμένη δουλειά που μάλλον θα εκτιμηθεί από πολύ κόσμο περισσότερο από εμένα.
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
