Αν πάρω τον τίτλο του άλμπουμ κυριολεκτικά, τότε θέλω να πιστεύω ότι οι 1945 χαρίζουν το πρώτο τους άλμπουμ σε όλους τους οπαδούς τις μουσικής. Αν το πάρω σαν μεταφορά και αναφορά στα τεκταινόμενα της μουσικής μας, θα προτείνω στο σχήμα να κοιτάξει πρώτα τα δικά του θέματα και μετά να ασχοληθεί με όλους τους άλλους. Διακρίνεται νευράκια ε;
Οι 1945 μας έρχονται από την Ισπανία και σαν σχήμα υπάρχουν από το 2016. Έχουν βγάλει ένα EP, το οποίο βρίσκεται ολόκληρο εδώ, καθώς και δύο single. Πρακτικά το άλμπουμ αυτό είναι πέντε νέες συνθέσεις, το EP και μια διασκευή στους τιτάνιους Motorhead. Δεν θα σχολιάσω το εξώφυλλο γιατί οκ γούστα είναι αυτά και προφανώς κάποιοι δεν έχουν καν γούστο.
Μουσικά κινούμενοι οι Ισπανοί παίζουν ένα τετριμμένο και άκρως κλισαρισμένο στυλ. Κλασσικό heavy, αν δεν το είχατε φανταστεί, ολίγον τι βρώμικο και με μερικά μπόλια από thrash χωρίς όμως τα γκάζια αυτού. Οι όποιες καλές στιγμές του άλμπουμ, για παράδειγμα το “No Love” και “Our Home”, χάνονται μέσα σε έναν ωκεανό μετριότητας. Χιλιακουσμένο, χιλιοπαιγμένο και χωρίς λόγο ύπαρξης το 2022 εκτός από το αν γίνεται γιατί απλά τα παιδιά το γουστάρουν, εκεί πάω πάσο. Συμπαθητική η φωνή της Sarah Garcia αλλά ως εκεί.
Η διασκευή του “Ace Of Spades” είναι τυπική και προφανώς αβανταδόρικη. Για Motorhead μιλάμε, σιγουράκι δηλαδή.
Το γεγονός ότι έχουν κουμπώσει το EP στο τέλος του άλμπουμ χωρίς καν να ανακατέψουν έστω τα τραγούδια για μένα δηλώνει και την απειρία του σχήματος σε τέτοια θέματα. Προσωπικά, δεν έχω λόγο να ξανακούσω τούτο το άλμπουμ πέρα από τις ανάγκες αυτής της παρουσίασης.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
