Derdian: Metal μπάντα από το Μιλάνο με εξειδίκευση στο επικό power της κλασσικής Ιταλικής σχολής. Έχουν στο ενεργητικό τους πέντε ολοκληρωμένους δίσκους, από το ντεμπούτο τους του 2005, έως και το φρέσκο κι ολοκαίνουριο “Human Reset”. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μισήσει κάποιος τους Derdian. Από το φαινομενικό ξεπατίκωμα μελωδιών και θεμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στο παρελθόν, είτε πρόκειται για κλασσικότροπα σημεία όπως αυτά των Stratovarius και των παλιών Edguy, στην σπαγγέτι επικούρα των συμπατριωτών τους Rhapsody και Labyrinth, την χτυπητή Ιταλική προφορά του τραγουδιστή σε συνδυασμό με τα Ιταλικά μέρη των στίχων, τις«ψεύτικες» μπότες στις γρήγορες δικασιές, όλα αυτά είναι στοιχεία που ενοχλούν και με το παραπάνω το προσωπικό μου μουσικό αισθητήριο. Γιατί λοιπόν έχω φάει τέτοιο σκάλωμα και δεν μπορώ να ξεκολλήσω το μυαλό μου από το “Human Reset”; Η απάντηση ίσως είναι πιο απλή απ’ όσο φαίνεται. Οι Derdian έχουν την ικανότητα να αποστάζουν τα καλύτερα σημεία της Euro Power και της κλασσικής μουσικής και να τα περνάνε από τα φίλτρα τους για να παράγουν κάτι αρκετά φρεσκαρισμένο, όχι πρωτότυπο αλλά σίγουρα ποιοτικό. Αν δεν σ’ ενοχλεί η προφορά, θα βρεις στο πρόσωπο του τραγουδιστή τους μια από τις ωραιότερες και εκφραστικότερες φωνές του σύγχρονου power metal. Η συνεργασία των πλήκτρων με τις κιθάρες είναι κάτι παραπάνω άψογη, το μπάσο είναι τυπικά σταθερό, χωρίς εκλάμψεις ή απογοητεύσεις. Τα τύμπανα, πέραν των σημείων που ανέφερα πρωτύτερα, στέκονται αξιοπρεπή στα καθήκοντά τους χωρίς να διεκδικούν ιδιαίτερες δάφνες δόξας. Το μεγαλύτερο όμως προσόν τους είναι το ότι ξέρουν πως να συνθέτουν τραγούδια, μια ικανότητα που έχει αρχίσει να μπαίνει (κακώς) σε δεύτερη μοίρα στο σύγχρονο metal σκηνικό. Τα πιο κολλητικά απ’τα τραγούδια είναι τα “In Everything”, “These Rails Will Bleed”, “Write Your Epitaph” και το ομότιτλο “Human Reset”, καθώς είναι αυτά με τις πιο έντονες μελωδικές γραμμές. Ένα ακόμη θετικό στοιχείο είναι το πανέμορφο εξώφυλλο που συνοδεύει τον δίσκο. Αρνητικό πρόσημα μπαίνει λόγω της έλλειψης πρωτοτυπίας και για τα 2-3 fillers που έχει ο δίσκος, και αν υπολογίσουμε ότι από τα δεκατρία συνολικά τραγούδια του, τα τρία είναι τύπου intro, μας μένουν συνολικά επτά αξιόλογα κομμάτια. Πάντως, μην αφήνεται να σας αποθαρρύνουν τα αρνητικά, ο δίσκος έχει έναν μαγικό τρόπο να σε κερδίζει χωρίς καν να καταλάβεις το πως.
6/10
Νίκος Κεφαλίδης
