Self-financedΚριτικές

Beholder’s Cult – Our Darkest Home (Self-Financed)

Το 2016 οι Felipe Stock, Pedro Paes και Tama Oliveira σχηματίζουν στην Μπραζίλια της Βραζιλίας την doom metal μπάντα, Beholder’s Cult, με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα. Το 2018 είδε το φως της ημέρας η πρώτη τους κυκλοφορία, το EP “Cult Of Solitude, το οποίο ηχογραφήθηκε χωρίς επίσημο μπασίστα, αφού η μπάντα δεν βρήκε κάποιο άτομο που να ταιριάζει, με τον Stock να αναλαμβάνει το μπάσο μαζί με την κιθάρα και τα φωνητικά. Το 2019 βρήκε την μπάντα να ετοιμάζει τον πρώτο της ολοκληρωμένο δίσκο αλλά εξαιτίας κάποιων αλλαγών στη σύνθεση αλλά και τον ερχομό της πανδημίας, η κυκλοφορία καθυστέρησε και χρειάστηκε να φτάσουμε σχεδόν μέχρι τα μέσα του 2021 για να μας παρουσιάσουν το Our Darkest Home.

Όπως ανέφερα, οι Beholder’s Cult παίζουν υπό το λάβαρο του doom metal, κάτι το οποίο με τράβηξε, μιας και μου αρέσει αρκετά το συγκεκριμένο είδος. Όταν όμως ξεκίνησε η ακρόαση του δίσκου η όποια χαρά ή ανυπομονησία είχα εξανεμίστηκε. Και αυτό γιατί η μουσική των Βραζιλιάνων είναι αργό gothic metal, με κάποιες λίγες στιγμές doom και δυστυχώς δεν είμαι μεγάλος οπαδός του gothic.

Στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου οι ταχύτητες είναι, προφανώς, αργές με σχεδόν μόνιμη συνοδεία πλήκτρων, ενώ τα φωνητικά είναι αργά και καθαρά και εντείνουν τη μελαγχολική και στενάχωρη ατμόσφαιρα που αναδύεται από τη μουσική, κάτι για το οποίο χαρακτηρίζεται το gothic άλλωστε. Αλλά όντας gothic, η μελαγχολία και η στεναχώρια δημιουργούνται από πληθώρα γλυκανάλατων μελωδιών, τόσο στη μουσική όσο και στα φωνητικά. Το πρόβλημα με αυτό είναι πως αν δεν είσαι οπαδός τέτοιου είδους μουσικής (όπως συμβαίνει στη δική μου περίπτωση) τότε πιθανότατα τα τραγούδια να σου φανούν μακρόσυρτα, με τη βαρετή έννοια.

Εκεί που τα πράγματα είναι κάπως πιο ενδιαφέροντα είναι όταν μπαίνουμε στο χώρο του doom metal, με την κιθάρα να γίνεται πιο βαριά και τα τύμπανα πιο έντονα, ενώ ενίοτε τα φωνητικά αποκτούν και μια πιο extreme χροιά. Με αυτό τον τρόπο ξεφεύγουμε από τη χλιαρή gothic μουσική και μπορούμε επιτέλους να κουνήσουμε λίγο το κεφάλι και να αισθανθούμε ότι ακούμε λίγο metal. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν κρατάει πολύ και το gothic παίρνει τα ηνία και πάλι.

Πιστεύω πως για να εκτιμήσεις τη μουσική των Beholder’s Cult και για να γουστάρεις το δίσκο, πρέπει ήδη να σου αρέσει αρκετά και το gothic αλλά και η γλυκανάλατη πλευρά της μουσικής. Πάντα μου αρέσουν οι μελωδίες στη metal μουσική, είτε ακούω power είτε doom είτε black. Αλλά να είναι μελωδίες ενδιαφέρουσες και όχι χλιαρές και ανούσιες, όπως είναι οι περισσότερες μελωδίες που συναντάμε στο Our Darkest Home. Ως εκ τούτου, ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Βραζιλιάνων δεν με συγκίνησε και δεν με ικανοποίησε. Οι οπαδοί, όμως, του μελαγχολικού gothic θα πρέπει να τσεκάρουν το άλμπουμ, καθώς είμαι σίγουρος πως θα το εκτιμήσουν.

5,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X