Έξι χρόνια πέρασαν από την τελευταία κυκλοφορία των Canedy (την πρώτη τους για την ακρίβεια) και πριν λίγο καιρό μόλις ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του δεύτερού τους album “Warrior”. Μπορούσε να πάει ελάχιστα καλύτερα. Τουλάχιστον ηχοληπτικά.
Ας αρχίσουμε από ένα γεγονός. Όταν βλέπεις μπάντα από μέλη που έχουν συνεργαστεί μεταξύ άλλων με μπάντες όπως οι Manowar, οι Anthrax και οι Overkill, ξέρεις ότι θα ακούσεις κάτι πολύ δυνατό. Και πραγματικά τα τραγούδια ήταν πολύ δυνατά. Οπότε δεν θα σταθώ τόσο πολύ σε αυτό, όσο στο ότι ο ήχος μου φαινόταν πάρα πολύ στεγνός. Δεν είχε ζωντάνια μέσα του.
Γνωρίζω πως αυτό είναι θέμα ηχοληψίας, μα ο ιδρυτής της μπάντας Carl Canedy, είναι επίσης παραγωγός και θα έπρεπε να έχει μεριμνήσει γι’ αυτό. Από την άλλη πλευρά, αν αυτό ήταν που ήθελε η μπάντα για ήχο μπράβο τους, μα εμένα δεν με γεμίζει. Ακουγόταν πολύ ψηφιακό για κλασικό heavy metal.
Ας μιλήσουμε λίγο για τα τραγούδια του δίσκου. Αρχικά, χάρηκα που κατάφερα πολύ εύκολα να βρω την θεματολογία τους και να μην ψάχνομαι, μιας και η μπάντα έχει μιλήσει για το κάθε κομμάτι ξεχωριστά. Καλό. Δεν είναι αναγκαίο, μα αφού έγινε το επικροτώ. Πολύ λίγα ήταν τα κομμάτια του δίσκου που δεν μου κίνησαν το ενδιαφέρον μουσικά και μου φάνηκαν πολύ κοινότυπα.
Όμως ήταν κομμάτια σαν το “Lies” , το “3rd Times A Charm”, το “In This Sign” και το υπέρτατο έπος, το “Hellride”( στο οποίο τραγουδά ο μπασίστας της μπάντας, Tony) που με κάναν να γουστάρω πάρα πολύ. Γυρνώντας πάλι στο θέμα της ιστορίας κάθε κομματιού, μου άρεσε που αναφέρονται σε πολλά άσχετα μεταξύ τους θέματα, αλλά έχουν και μία στοιχειώδη συνοχή.
Δεν λες από μέσα σου «είναι σαν να ακούω μουσική από διαφορετικά albums». Και μουσικά το ίδιο. Αυτό σημαίνει πως το συγκρότημα αφιέρωσε χρόνο σε αυτό. Βέβαια, το έξι χρόνια είναι λίγο τραβηγμένο, μα συμβαίνει, τι να πούμε. Ο δίσκος περιλαμβάνει δέκα κομμάτια, διαρκεί κοντά στα σαράντα λεπτά και είναι διαθέσιμος για ακρόαση. Και μην περιμένουμε πάλι μια εξαετία έτσι;
7,5/10
Μαρία Κανελλάκη
m[email protected]
