Το έχω γράψει και το έχω πει πολλές φορές. Το progressive είναι ένα πολύ δύσκολο είδος μουσικής και να το κρίνεις αλλά πάνω από όλα να το αναπαράγεις σαν μουσικός και συνθέτης. Η λεπτή γραμμή μεταξύ του να κάνεις μουσική και του να ρίχνεις διαφορετικά μέρη τα οποία δεν κολλάνε μέσα σε ένα τραγούδι και να λες ότι γράφεις progressive είναι πολύ λεπτή. Όταν πλέον βλέπω κυκλοφορίες της InsideOut να έρχονται στο inbox μου, είμαι αρκετά καχύποπτος.
Κάπως έτσι έγινε και με τους Bent Knee και με την τέταρτη κυκλοφορία τους “Land Animal”. Το συγκρότημα δεν το γνωρίζω και η αλήθεια είναι ότι δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω μαζί τους. Η μπάντα από τη Βοστόνη είναι ο ορισμός αυτού που θα ονομάσει κάποιος prog rock με αρκετές 60s/ 70s επιρροές και με ένα εμφανέστατο σύγχρονο στοιχείο.
Σίγουρα οι Bent Knee αποτελούνται από ταλαντούχους μουσικούς, κάτι που φαίνεται κάθε στιγμή του δίσκου. Παράξενοι ρυθμοί που μόνο μετρονόμοι θα μπορούσαν να αναπαράγουν, η απίστευτη έκταση της φωνής της Courtney Swain, τα πολύπλοκα θέματα καθώς και η τάση του να αναμιγνύουν την pop, την rock, το avantgarde, την ψυχεδέλεια αλλά και το industrial σε φάσεις, είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτα σημεία στη μουσική τους.
Αλλά, το μεγάλο αλλά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι μπόρεσα να ακούσω το “Land Animal” με μεγάλο ενδιαφέρον. Το κάθε τραγούδι του δίσκου μπορεί να περιέχει κάποιες καλές ιδέες, όπως το σχεδόν heavy riff του “Hole” αλλά και το Japanese riff του ή η ωραία μελωδική γραμμή του ρεφρέν του “Holy Ghost” και η σχεδόν ατμοσφαιρική μπαλάντα που ονομάζεται “These Hands” με τις όμορφες μελωδίες του.
Από εκεί και πέρα, καταβάλω μεγάλες προσπάθειες να καταλάβω τη μουσική των Bent Knee, αφού δεν βρίσκω κανένα νόημα μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό ιδεών, ρυθμών, διαφορετικών θεμάτων και μουσικών ειδών. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να χαρακτηρίσω το “Land Animal” σαν ενδιαφέρον δίσκο, τουλάχιστον στα αυτιά μου, αφού θέλω το άκουσμα μου να βγάζει νόημα και να μην είναι μια διάσπαρτη συγκόλληση ιδεών την οποία κάνει οποιαδήποτε μπάντα και αυτό – αποκαλείται progressive.
Αν σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο και είστε φανατικός του progressive rock, ίσως να βρείτε κάποια στοιχεία μέσα στη μουσική των Bent Knee. Προσωπικά, η δική μου επαφή με αυτή την μπάντα μάλλον έχει τελειώσει, εκτός αν δεχτώ την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά για κριτική και πάλι.
5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
