Ομώνυμο ντεμπούτο album για τους Eleine που έρχεται από τη Σουηδία, ύστερα από αρκετές εμφανίσεις της μπάντας σε festivals όπως Sweden Rock, Gefle Metal Festival, Sommarrock, opening στους Mustasch και Raubtier, αλλά και ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Moonspell, η οποία πέρασε και από την χώρα μας.
Πρόκειται για συμφωνικό metal με γυναικεία φωνητικά και πιο συγκεκριμένα την αιθέρια φωνή της αρκετά θηλυκής Madeleine Liljestam, που μπορείτε να το διαπιστώσετε αν ανατρέξετε σε μία live της εμφάνιση, καθώς δραστηριοποιείται και στο χώρο του alternative modeling. Το album μπορεί να χαρακτηριστεί ως σαγηνευτικό, καθώς η Madeleine αξιοποιεί τις δυνατότητες της φωνής της, αλλά και αρκετά ταξιδιάρικο. Η μίξη από τον Stefan Karlsson και το mastering από τον Dragan Tanaskovic στο Studio Bohus στο Gothenburg οδηγεί σε μία πολύ καλή και ισορροπημένη παραγωγή. Τίποτα όμως παραπάνω.
Παρά την πολύ ωραία φωνή της Madeleine, ο δίσκος στο μεγαλύτερο μέρος του είναι πολύ υποτονικός, χωρίς καμία πρωτοτυπία. Ελάχιστα ξεχωρίζει το “Devotion” με τα φωνητικά του Rikard Ekberg και τον πιο επικό ρυθμό του στην αρχή, το “A Sin” για τις ωραίες του μελωδίες και τις εναλλαγές, καθώς και το τελευταίο κομμάτι του album “Death Incamate” για τη θεατρικότητα που το χαρακτηρίζει, που προσωπικά αποτελεί και το καλύτερο του δίσκου. Όμως, υπάρχουν μπάντες που είναι αρκετά καλύτερες και έχουν ενσωματώσει στη μουσική τους πολύ πιο αποτελεσματικά αυτά τα στοιχεία. Αρκετοί, πάλι, ίσως να υποστηρίξουν ότι η Madeleine και οι μελωδικές συνθέσεις της μπάντας βγάζουν κάποιο συναισθηματισμό. Ωστόσο, ο δίσκος δεν έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο στο χώρο, καθώς δε διακρίνεται από κάποια φρέσκια ιδέα, πρωτοτυπία και εξέχουσα δημιουργικότητα, ούτε σε συνθετικό, αλλά ούτε και σε στιχουργικό επίπεδο. Για τους fans του είδους ο δίσκος θα αποτελέσει ένα έναυσμα για ένα ταξίδι σε μαγευτικά και παραμυθένια μέρη, αλλά συνολικά μάλλον αποτελεί ένα ακόμη album στο χώρο του γυναικείου συμφωνικού metal.
5.5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
