Μετά από μια όχι και τόσο εύκολη περίοδο για του μάστορες του βιομηχανικού ήχου, Fear Factory, μετά από άσχημα ξεκατινιάσματα μεταξύ των μελών, μετά από την αποχώρηση και επιστροφή του Dino Cazares και την κυκλοφορία του μετριότατου προκατόχου του δίσκου που μας παρουσιάζουν σήμερα, 5 χρόνια μετά φαίνεται πως η περίοδος ανάκαμψης άρχισε…Καιρός δεν ήταν άλλωστε; Μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα όμως. Περίοδος ανάκαμψης είπα, όχι πως κυκλοφόρησαν το δεύτερο ‘Demanufacture’. Αυτό μάλλον αργεί λίγο αν και αυτή τη φορά έχουν έναν καλά κρυμμένο άσσο στο μανίκι τους, την απόλυτα προγραμματισμένη drum machine, Rene Hoglan (ποτέ δεν αμφέβαλλα ότι ο Devin Townsend ξέρει πολύ καλά τι διαλέγει) που ακολουθεί πιστά την βιομηχανική πειθαρχεία που επιβάλλουν τα standards της μπάντας. Επί του θέματος, αν αυτός ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει μετά το δυναμικότατο και γεμάτο έμπνευση ‘Obsolete’ θα ακούγονταν σαν την φυσική του συνέχεια, τώρα ακούγετε σαν ένα πολύ καλό comeback. Και πώς να μην ακούγετε άλλωστε όταν υπάρχουν κομμάτια σαν το δυνατό ‘Powershifter’, το σκοτεινούλι ‘Christploitation’, το ‘Designing the Enemy’ και το τελικό οκτάλεπτο ‘Final Exit’; Το ‘Mechanize’ είναι ένας δίσκος που θα εκτιμηθεί από του fan της μπάντας και όχι μόνο, λόγω της εύπεπτης δομής του, χωρίς όμως να μπορεί να ξεχάσει κανείς τι μας έχει χαρίσει αυτή η μπάντα στο σπουδαίο παρελθόν της. Προσωπικά ένας ‘ικανοποιητικός’ δίσκος από τους Fear Factory δεν με ωθεί σε κωλοτούμπες και σε γενικές γραμμές έχω κουραστεί να ακούω ‘καλούληδες’ δίσκους από μπαντάρες….
7/10
Αγγελική Καπίρη
