Οι πιο πολλοί από εμάς όταν ακούνε για metal από την Νορβηγία τους έρχεται στο μυαλό παράξενα πλάσματα που τρέχουν με τσιγκέλια και πριονοκορδέλες μέσα σε χιονισμένα δάση, μερικές φορές αυτά τα πλάσματα παίζανε και black metal. Φυσικά είναι αδικία να λέμε ότι μόνο black metal βγαίνει από την χώρα αυτή αλλά δεδομένα για αυτό το παρακλάδι έγινε γνωστή.
Ακούγοντας το “Hellions Of Fire” κάποιος μόνο για Νορβηγούς δεν θα μίλαγε. Το άλμπουμ σου δίνει την αίσθηση ότι κυκλοφόρησε κάποια στιγμή την δεκαετία του ‘80 στην Αμερική. Οι Black Viper λοιπόν είναι τα μπάσταρδα παιδιά των Liege Lord/Savage Grace και άλλων πολλών που μεγαλούργησαν την εποχή εκείνη. Για τους οπαδούς της συνωμοσίας μπορώ να πω ότι υπάρχουν και κάποιες αναφορές σε καθαριστικά θέματα που προσωπικά μου έφεραν στον νου την πρώιμη περίοδο των Βραζιλιάνων Viper (σ.σ.: Διαδώστε!!!).
Κολασμένο speed metal, άλλες φορές χύμα και γκαζιάρικο και άλλες φορές τεχνικότατο και μελωδικό! Μπόμπα δίσκος που σε αρπάζει από τον λαιμό από την πρώτη του στιγμή και σε ταΐζει υπερβολικές δόσεις riff και τσιρίδας στα φωνητικά! Δεν βγαίνουν δίσκοι σαν αυτόν κάθε μέρα. Ο drummer τους είναι δεδομένα πολυβόλο μιας και παίζει τα… ρέστα του στα πιο πολλά κομμάτια.
Η μεγαλύτερη πλάκα όλων έρχεται στο εναρκτήριο “Hellions On Fire” με το εμπορικότερο riff που έχω ακούσει εδώ και πολλά χρόνια το οποίο θα έκανε ακόμα και τους αγαπημένους μου Fifth Angel να σκίζουν τα πτυχία τους. Βέβαια στο 1:24 το κομμάτι πιάνει ταχύτητα εμβολισμού αλλά μπορώ να πω ότι με έκαναν να πω «πω… τι έγραψαν οι άνθρωποι». Από εκεί και πέρα απόλαυσα όλα τα κομμάτια το ίδιο. Η παλιομοδίτικη παραγωγή του δίσκου δουλεύει προς όφελος της μουσικής αυτή την φορά μιας και θα ήταν πραγματικά αμαρτία να είχαμε ένα μπουκομένο αποτέλεσμα με όλα τα κανάλια τέρμα στο… 11.
Το “Hellions Of Fire” είναι ένας δίσκος που πραγματικά ηχεί εκτός τόπου και χρόνου, παρόλα αυτά είναι τόσο καλογραμμένος που πιστεύω ότι θα χαροποιήσει παλιούς και νέους οπαδούς της μουσικής μας.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
