Οι Panychida δημιουργήθηκαν το 2004 στο Pilsen της Τσεχίας, ως ένα σλαβικό pagan metal συγκρότημα αλλά με τα χρόνια έχουν αναπτύξει έναν συναρπαστικό συνδυασμό black metal με παραδοσιακό heavy metal, εμπλουτισμένο με pagan στοιχεία. Αντλούν επιρροές από τη σλαβική μυθολογία και φιλοσοφία.
Το νέο, πέμπτο album τους με τίτλο “Gabreta Aeterna” είναι αφιερωμένο στην παλιά Šumava, σε ανθρώπους που ζούσαν αρμονικά με τη φύση στην περιοχή με μια ταραχώδη ιστορία, πολεμούσαν τις παραμορφώσεις του καιρού και τις επιπτώσεις του πολέμου, βίωσαν τη φτώχεια και τη σκληρή δουλειά. Οι ακροατές θα κάνουν ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν και στα νότια σύνορα της Βοημίας όπου η ζωή και ο θάνατος ήταν ένας καθημερινός αγώνας. Οι παλιές παραδόσεις και τα τυπικά έθιμα της περιοχής είναι συνυφασμένα με το μοναδικό στυλ μουσικής του συγκροτήματος.
Panychida σημαίνει μνημόσυνο και εκεί που λες ότι θα ακούσεις ορθόδοξο black metal τελικά στη μουσική τους ενσωματώνουν μερικές folk επιρροές, thrash metal και ένα μέρος παραδοσιακού heavy/epic metal σε αυτό το pagan black metal. Ο δίσκος περιέχει δώδεκα εξαιρετικές συνθέσεις. Πρώτο το “Bílý Samum” το οποίο ξεκινά με έναν αρκετά παραδοσιακό black metal ρυθμό. Με το “Nikoho Pán, Nikoho Sluha” μας δείχνει μια folk και επική πλευρά μέσα από υπέροχες μελωδίες. Επίσης ξεχωρίζουν ωραίες αρμονικές κιθάρες με riffs βγαλμένα από την χρυσή εποχή του NWOBHM.
Λάτρεψα τα “Todesmarsch”, “Totenbretter” ό,τι ποιο μελωδικό και πιασάρικο υπάρχει σε αυτό το δίσκο, εξοπλισμένα με όλα τα είδη από riffs. Η έντονη ατμόσφαιρα και η σκοτεινή μελωδία κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία νότα. Επίσης αξίζουν τα καταιγιστικά “Abele” και “Trampus – O Samotě A Smrti V Odlehlých Končin” με τις κιθάρες να λυσσομανάνε με απίστευτα riffs και τέλος το επικό “Válečná Běsnění”. Από τον Jakub Vlčák στο μικρόφωνο υπάρχει μια εξαιρετική ποικιλία παραστάσεων, με τυπικές κραυγές, προφορικά αποσπάσματα λέξεων έως τα καθαρά φωνητικά.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό εδώ είναι η ανορθόδοξη συγχώνευση των ειδών και η τεχνική ικανότητα τους για καλή συγγραφή τραγουδιών. Η μουσική τους είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό black metal καθώς προσφέρουν το δικό τους ασύγκριτο στυλ. Με το “Gabreta Aeterna” το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πηγαίνουμε στην εκκλησία αλλά στο δάσος της Βοημίας. Για τους οπαδούς του ακραίου metal είναι τέλειο, καθώς και για όσους τους αρέσει να διαβάζουν και να αναζητούν αρχαίες ιστορίες.
7/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
