Τι έγινε ρε παιδιά; Πού βρίσκομαι; Και βασικά όχι πού, αλλά σε πια χρονιά βρίσκομαι. Ναι η αλήθεια είναι ότι γενικά τα τελευταία χρονιά ζούμε μία αναβίωση του old school speed/thrash metal, άλλες φορές με πορωτικό τρόπο και άλλες με τρελό ξενέρωμα. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ που πραγματικά με έπιασε από τον λαιμό! Οι μπάντες που λάτρεψα και λατρεύω και που μεγάλωσα με αυτές, είναι εδώ πέρα. Sodom, Venom, Possessed, Kreator, Motorhead, Slayer. Και μάλιστα στις αρχές τους. Απλοί γρήγοροι ρυθμοί, κάποια mid tempo περάσματα, φωνή βουτηγμένη στο reverb, riff που σου μένουν στο μυαλό, και μία, συγγνώμη για την έκφραση αλλά για thrash μιλάμε, καύλα που βγαίνει προς τα έξω. Η παραγωγή είναι όπως θα έπρεπε να είναι: ούτε κρύσταλλο, αλλά ούτε και σαν να έγραψαν το 1985. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γράψω τίποτε άλλο. Για το μόνο που στεναχωριέμαι είναι που το “Dominion Of Darkness” έπεσε στα χέρια μου τώρα και όχι από τον Σεπτέμβρη που βγήκε. Ο βαθμός είναι με τα standards των τελευταίων ετών και όχι συγκρίνοντας το με κλασικούς δίσκους του παρελθόντος.
8/10
Χάρης Παπαδόπουλος
