Αν υπήρχε βραβείο καλύτερου κλώνου συγκροτήματος τότε αυτό θα το κέρδιζαν για την πλάκα τους και χωρίς πολύ κόπο οι Σουηδοί Blazon Stone. Πραγματικά ακούγοντας αυτή την μουσική εδώ και πάρα πολλά χρόνια (δεν λέμε από πότε γιατί κρύβουμε χρόνια) δεν θυμάμαι άλλη περίπτωση σχήματος που να έχει: α) κοπιάρει τόσο ασύστολα / ξεδιάντροπα και β) τόσο όμως επιτυχημένα ένα μεγαλύτερο σχήμα από αυτούς!
Το one man band project του Cederick Forsberg, γνωστού στην οικογένεια του μάλλον και σαν Ced, υπάρχει από το 2011 με αυτό το όνομα και έκτοτε έχει κυκλοφορήσει 4 δίσκους. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Cederick έχει αρκετά ακόμα one man project (σταμάτησα να μετράω στα 5) τα οποία είναι εξίσου δραστήρια, άλλα πιο λίγο άλλα πιο πολύ, με τους Blazon Stone αλλά μάλλον το πιο επιτυχημένο του είναι οι Blazon Stone. Κάποιοι μουσικοί έχουν συνεργαστεί με τον Ced αυτά τα χρόνια αλλά αυτός είναι η αρχή και το τέλος του σχήματος.
Όποιος λοιπόν έχει την παραμικρή ιδέα από heavy metal, βλέποντας το όνομα του συγκροτήματος, τα ονόματα των δίσκων και τα εξώφυλλα πιστεύω ότι μπορεί να καταλάβει ότι μια αγάπη προς τους Running Wild την έχει ο αγαπητός Ced.
Για την αλήθεια μπορώ να πω ότι η αγάπη του είναι τόσο μεγάλη που έχει πετύχει το εξής: να έχει βγάλει δίσκους που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι δίσκοι των Running Wild και μάλιστα αρκετά επιτυχημένοι!!! Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι ο Ced δεν κοπιάρει απλά ξεδιάντροπα αλλά έχει ξεπατικώσει τα πάντα από τον ήχο των Wild και όμως το υλικό ακούγεται πρωτότυπο! Καλό ε; Ναι λοιπόν αν οι Wild π.χ. κυκλοφορούσαν τον πρώτο δίσκο των Blazon Stone “Return To Port Royal” (…) σαν δικό τους πιστεύω ότι θα έκαναν πάταγο!
Και επειδή οι Running Wild έχουν περάσει αρκετές φάσεις στον ήχο τους καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Ced λατρεύει σε βαθμό θρησκείας την περίοδο ανάμεσα στα “Under Jolly Roger” και “The Rivalry” δηλαδή την εποχή από 1987 ως 1998 που ήταν και η πιο επιτυχημένη του σχήματος.
Έχοντας ακούσει όλες τις κυκλοφορίες των Blazon Stone μπορώ να πω ότι όλες είναι αρκετά υψηλού επιπέδου, με τον προηγούμενο “War Of The Roses” να είναι μάλλον ο πιο αδύναμος αλλά έχοντας κάνει ένα πολύ καλό comeback το 2017 με το “Down In The Dark”.
Επειδή λοιπόν Running Wild δεν θα δούμε ποτέ (μάλλον) ξανά στην Ελλάδα οι Blazon Stone είναι ότι καλύτερο υπάρχει σε υποκατάστατο!
Δισκογραφία
Return To Port Royal (2013)
No Sign Of Glory (2015)
War Of The Roses (2016)
Ready For Boarding EP (2016)
Down In The Dark (2017)
Κείμενο: Μιχάλης Νταλάκος