Αλλάζοντας ήπειρο και κάπου στην Νότια Αμερική, βρίσκεται η μπάντα που θα μας απασχολήσει με την κυκλοφορία της. Οι Børeal λοιπόν είναι μια progressive rock/alternative metal μπάντα από την Κολομβία. Μην σας ξεγελάει ο χαρακτηριστικός τρόπος γραφής του δεύτερου γράμματος του ονόματός τους, δεν πρόκειται ούτε για black metal αλλά ούτε και Σκανδιναβία. Σχηματίστηκαν το 2018, όπου και το τρίδυμο Baquero, Linares και Vargas, αποφάσισε να επισημοποιήσει τις ιδέες που έγραψαν τα προηγούμενα χρόνια.
Μετά από αρκετές αυτοχρηματοδοτούμενες εκδηλώσεις και αρκετές μετακινήσεις των μελών της μπάντας, πλέον το δυναμικό της μπάντας αποτελείται από τους Ricardo Linares στις κιθάρες, στην οργάνωση των κομματιών, στους στίχους και στις χορωδίες, Ivan Baquero στις συμπληρωματικές κιθάρες, Diego Vargas στα τύμπανα, ενώ στα φωνητικά και στους στίχους συμμετέχει και ο Camilo Rodríguez. Επικουρικά στο μπάσο, βοηθάει ο Jei Vera.
Ο λόγος λοιπόν για το ντεμπούτο EP τους το “Las Mariposas Agiitan Sus Alas”. Αν υπάρχει κάτι που με γοητεύει στην μουσική σαν έννοια γενικότερα, αυτό είναι οι έντονες εναλλαγές, τόσο μεταξύ θεματολογίας όσο και μουσικής υπόκρουσης. Στην αρχή σας είπα πως δεν πρόκειται για black metal, όχι μόνο λόγω της μουσικής αλλά και της θεματολογίας τους. Πιστεύουν στην ανθρώπινη νοημοσύνη και στην επιστήμη, ως τα μόνα μέσα τα οποία μπορούν να εξηγήσουν τα πάντα.
Για να σας βάλω λίγο στο κλίμα, η μπάντα είναι μια παρέα τριαντάρηδων, που απλά συναντιούνται παίζουν μεταξύ τους σαν σε πρόβα και απλά ηχογραφούν. Η ηλικία τους βέβαια φαίνεται και στην ώριμη δουλειά που μας παρουσιάζουν. Καθαρά φωνητικά, σωστά φωνητικά, κουρδισμένα στον τόνο του κομματιού και άκρως μελωδικά. Η ενέργεια που βιώνουν οι ίδιοι την ώρα που το ηχογραφούν καταφέρνει και περνάει στην κυκλοφορία και από εκεί στο αυτί του ακροατή.
Βέβαια, αν υπάρχει ένας ακόμη λόγος που μου αρέσει αυτή η κυκλοφορία, είναι το γεγονός πως μου θυμίζει έντονα την παιδική μου ηλικία. Η μουσική τους σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι στίχοι είναι γραμμένοι στην μητρική τους γλώσσα, μου φέρνει στο μυαλό τα soundtracks από εκείνες τις μεταγλωττισμένες μεξικάνικες σειρές που έβλεπα στο κρατικό κανάλι. Συνοψίζοντας, είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό ευφάνταστο ξεκίνημα για τους Κολομβιανούς. Ειλικρινά, μετά από αυτό το EP έχω αρκετά υψηλές προσδοκίες για τις επόμενες κυκλοφορίες τους.
6/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
