Δέκα ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του ντεμπούτου των Briton Rites, “For Mircalla” και έξι από την απομάκρυνσή τους από την ενεργό δράση, λόγω μιας οικογενειακής τραγωδίας που έπληξε τον κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος τους, Howie Bentley. Το κουαρτέτο επαναδραστηριοποιήθηκε πέρυσι, με όλα τα μέλη της αρχικής σύνθεσης να δηλώνουν το παρόν. Το “Occulte Fantastique” αποτελεί προϊόν αυτής της επανένωσης.
Ο δίσκος αποτελεί ύμνο στο κλασικό doom metal και είναι γεμάτος από Sabbath-ικά riffs από την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία. Υπάρχουν στιγμές που οι δομές των κομματιών και των riffs παραπέμπουν στους Lord Vicar (“The Demon Lover”) και στους Reverend Bizarre (“Strange But Beautiful”). Αλλά πάντα επιστρέφουν στο ράθυμο πνεύμα του Tony Iommi (“Into The Void”). Η παραγωγή ακολουθεί την ίδια λογική με τη μουσική, προσφέροντας το ηχητικό ισοδύναμο ενός ποιοτικού πεπαλαιωμένου κρασιού, που έχει εγκλωβίσει στο βαρέλι του τους Iron Void παρέα με τους Witchfinder.
Η θεματολογία των στίχων εμπνέεται ξανά από τις ταινίες και τη λογοτεχνία τρόμου, με το φιλοτεχνημένο από τον Nestor Avalos (γνωστό από τη δουλειά του για τους Moonspell, Rotting Christ και Bloodbath) εξώφυλλο του δίσκου να αντανακλά πλήρως την εν λόγω αισθητική. Έχεις όλα αυτά τα στοιχεία και την ίδια στιγμή έχεις έναν τραγουδιστή σαν τον Howie Bentley, εντελώς βγαλμένο από τη σχολή Ozzy. Τα δε κιθαριστικά leads του Bentley, βαδίζουν αντικρυστά με τους πρώιμους Cathedral.
Κάπως έτσι, αν είσαι doomster καταλαβαίνεις ότι το “Occulte Fantastique” είναι το είδος του δίσκου που δεν ήξερες ότι θέλεις αλλά τελικά χρειάζεσαι. Ίσως να μην είναι ο doom metal δίσκος της χρονιάς. Ίσως να μην είναι καν ο καλύτερος doom metal δίσκος που άκουσα αυτόν τον μήνα. Αλλά διαθέτει από κατασκευής, αρκετή τιμιότητα και μεράκι στην επίγευσή του, ώστε να μην αφήνει κανέναν από εκείνους που θα καταβρόχθιζαν ευχαρίστως κι ανά πάσα στιγμή τους Northwinds, τους Pentagram και τους Trouble ασυγκίνητο.
7/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
