Είναι ευχάριστο να συναντάς συγκροτήματα με τα οποία έχεις ασχοληθεί στο παρελθόν από αυτό το περιοδικό ξανά στον δρόμο σου. Έτσι γίνεται και με τους Red Cain με τους οποίους είχα ασχοληθεί ξανά πίσω στο 2019 όπου είχαν κυκλοφορήσει το “Kindred: Act I” μόνοι τους (ανεξάρτητη κυκλοφορία).
Το συγκρότημα λοιπόν από την Alberta του Καναδά φέτος επιστρέφει με το δεύτερο μέρος του “Kindred”, αυτή την φορά κάτω από την δισκογραφική στέγη τις Sliptrick. Στα τις σύνθεσης του σχήματος τα πράγματα είναι κάπως μπερδεμένα. Άλλη παρουσιάζουν σαν βασική σύνθεση, άλλη για ζωντανές εμφανίσεις και σε καμία από αυτές δεν αναγράφεται μπασίστας…
Έχω συνηθίσει να διαβάζω μεγάλα λόγια στα Δελτία Τύπου και πάντα με διασκεδάζουν συνήθως τα σημεία που μιλάνε για το σε ποιους μπορεί να αρέσει η δουλειά. Εδώ έχουμε τζακ ποτ μιας και κατά τον συντάκτη του δελτίου οι Red Cain θα αρέσουν στους οπαδούς των Mastodon αλλά και των Kamelot. Αναφέρει και άλλα, τέλος πάντων. Τώρα προσωπικά, εμένα αυτά τα δύο δένουν τόσο καλά όσο το μέλι με το λάδι.
Πώς ακούγονται λοιπόν οι Red Cain; Βασικά σαν Kamelot. Έχουν αυτό το θεατρικό στοιχείο που έκανε τους Kamelot να ξεχωρίζουν κάποτε αλλά να έχουν πέσει θύματα του ήχου τους σήμερα. Στα τριάντα έξι λεπτά του, το “Kindred: Act II” προσπαθεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Να είναι θεατρικό, πομπώδες, μοντέρνο, ατμοσφαιρικό, βαρύ… Σε κάποια σημεία αυτό του βγαίνει, σε κάποια άλλα όχι.
Αν μη τι άλλο ο ήχος είναι αρκετά προσωπικός σαν τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί όμως σε σημεία να είναι ενδιαφέρουσα δουλειά, όπως για παράδειγμα το “Precipice Of Man”, αλλά σε άλλα σημεία να καταντά σχετικά υπερφίαλο. Η φωνή του Evgeniy Zayarny στηρίζει αρκετά καλά το όλο επιχείρημα αν και κάποιες φορές μπορεί να ακουστεί υπερβολικός μέσα στην θεατρικότητά του. Θα πρότεινα τους φίλους των νεότερων Kamelot να του δώσουν μια ευκαιρία μιας και οι Red Cain είναι τουλάχιστον μια ενδιαφέρουσα περίπτωση σε αυτόν τον ήχο.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
