Κατά πόσο θα μπορούσε κανείς να πάρει στα σοβαρά μία μπάντα ονόματι Broken Teeth; Ελάχιστα έως καθόλου μάλλον. Αν όμως σας έλεγα ότι πρόκειται για το project του mastermind των θρυλικών πια Watchtower Jason McMaster τι θα λέγατε; Η μουσική βέβαια είναι τελείως διαφορετική από αυτή των προαναφερθέντων, αλλά οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Jason παραμένουν οι ίδιες. Οι εν λόγω τυπάδες λοιπόν αφού πήραν αρχικά την απόφαση να συμμετάσχουν στο line-up του Shiprocked Festival 2010 (ένα πρωτότυπο φεστιβάλ το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο στην Αμερική πάνω σε πλοία) και να μοιραστούν την ίδια σκηνή με μπάντες όπως Cinderella, Tesla και Vince Neil, αποφάσισαν πως ήρθε η κατάλληλη στιγμή να κυκλοφορήσουν και ένα ντεμπούτο album. Και το όνομα αυτού Viva La Rock, Fantastico. Το περιεχόμενο; Hard rock μέχρι το κόκκαλο. Και “random” επιλογή να ρυθμίσεις στο CD-player σου πάλι στον τοίχο θα κολλήσεις. Εγγυημένα πράγματα. Ο δίσκος είναι μία διαρκής αναδρομή στο παρελθόν με τα τρία ακόρντα των AC/DC στις κιθάρες να κάνουν διαρκώς αισθητή την παρουσία τους καθ’ όλη τη διάρκεια των κομματιών. Οι συνθέσεις, αν και μικρές σχετικά σε διάρκεια πετυχαίνουν ωστόσο το βασικό σκοπό τους. Να σε κάνουν να ευχαριστηθείς αυτό που ακούς χωρίς να γίνουν μία φτηνή αντιγραφή. Αυτό που ψάχνουν οι περισσότερες rock μπάντες σήμερα δηλαδή. Για να πάμε και στη φωνή του Jason όμως. Όπως και στους Watchtower, έτσι και δω, ή θα τον λατρέψεις ή θα τον σιχαθείς. Μέση λύση δεν υπάρχει. Αυτή η χαρακτηριστική γρέζα φωνή που διαθέτει πάντα δίχαζε τους ακροατές. Ή θα νιώσεις ότι οι τσιρίδες του ταιριάζουν απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα όργανα ή θα τον θεωρήσεις τελείως ασυντόνιστο. Το rhythm section πάντως των McCormick και Rivers φαίνεται πως είναι καλά δασκαλεμένο από το αντίστοιχο των κυρίων Cliff Williams και Phil Rudd. Ακούγοντας το Viva La Rock, Fantastico θα έλεγε κανείς πως οι Broken Teeth είναι ότι πιο πλησιέστερο σε AC/DC αυτές τις μέρες (αν και μία τέτοια αναζήτηση φαντάζει άσκοπη, αλλά λέμε τώρα ρε παιδί μου). Με λίγα λόγια; Οι νέοι σε ηλικία οπαδοί του hard rock έχουν μία πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουν και κάτι καινούργιο πέρα από το γνωστό τρίπτυχο AC/DC, Motorhead και Saxon. Όσον αφορά τους γερόλυκους; Μήτσο, πιάσε τις Amstel απ’ το ψυγείο!
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
