Χαιρετιζόμενοι από το ευρύ κοινό ως τη νέα ελπιδοφόρα άφιξη στο heavy metal πλανήτη, οι Αμερικάνοι Huntress έχουν μπει φέτος για τα καλά στις ζωές μας. Έχοντας αποφασίσει να ακολουθήσω αυτό το ντόρο που προέκυψε ξαφνικά με το όνομά τους, βρέθηκα με τα σαγόνια στο πάτωμα ακούγοντας το “Spell Eater” ντεμπούτο. Δεν πέρασε καλά-καλά 1 χρόνος και ο διάδοχος είναι έτοιμος. Με το φαντεζί τίτλο “Starbound Beast” οι Huntress δείχνουν για ακόμα μία φορά πως δεν είναι απλά μία heavy metal μπάντα που στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου στο δολοφονικό μπούστο της sexy μαγισσούλας Jill Janus. Είναι μία μπάντα με μπόλικη όρεξη και με άποψη στις συνθέσεις. Το νέο album απλά συνεχίζει τις καλές εντυπώσεις που μας είχαν αφήσει πέρυσι. Για όσους δεν είναι ακόμη οικείοι με τον ήχο τους, νομίζω ότι θα πρέπει να γνωρίζουν πως από πλευράς δόμησης στο γράψιμο κομματιών δίνουν πολλή έμφαση στο συνδυασμό κλασικής heavy riff-ολογίας και doom στοιχείων που κρύβονται στα growls της Jill. Το epic power στοιχείο εξακολουθεί να παραμένει (αν και κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να κυριαρχεί τόσο πολύ), ενώ η παραγωγή ευνοεί όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Απόδειξη αυτού; Τουλάχιστον 7 από τα 10 τραγούδια έχουν αξεπέραστο όγκο στον ήχο, παρόλο που η εμπορικότητα θα σου μυρίσει από χιλιόμετρα. Δε μας νοιάζει καθόλου όμως, καθώς από το “Starbound Beast” έχουν ήδη ξεπηδήσει κομματάρες όπως τα “I Want To Fuck You To Death”, “Destroy Your Life” (από τα πιο ποιοτικά δείγματα του rhythm section) και η thrash-ίλα “Zenith”. Και αυτά είναι μόνο ενδεικτικά. Τι είναι λοιπόν αυτό που ξεχωρίζει τους Huntress από τις πολλές female-fronted μπάντες που ξεφυτρώνουν συνέχεια; Με μία λέξη: Επαγγελματισμός! Φτύνουν στα μούτρα ατμόσφαιρες, συμφωνικές δεκάλεπτες συνθέσεις και λοιπά γκομενιλίκια. Η Napalm Records έχει εναποθέσει πολλές ελπίδες σε δαύτους και δικαίως. Το αγοράζουμε (ή το κατεβάζουμε, αναλόγως) με κλειστά μάτια. Α και ενημερωτικά, η φωνή της Jill Janus έχει εύρος τεσσάρων οκτάβων. Είπατε τίποτα;
8/10
Χάρης Μπελαδάκης
