Από το 1988 μέχρι και σήμερα οι Γάλλοι Misanthrope είναι ενεργοί στον χώρο του Metal, έχοντας μέχρι τώρα κυκλοφορήσει πάνω από δεκαοκτώ δουλειές. Ο ήχος τους κυμαίνεται ανάμεσα στο μελωδικό Death και στο Progressive, κάτι που τους κάνει αρκετά ενδιαφέροντες στα αυτιά μου. Αρχίζοντας να ακούω τον δίσκο, δυστυχώς δεν “αντικρίζω” αυτό που περίμενα, μιας και έχουν έναν αρκετά πρώιμο Death ήχο, που δεν είμαι ιδιαίτερος οπαδός. Συνάμα όμως τα μελωδικά μέρη είναι αυτά που παίρνουν το αριστείο, μιας και ακουμπούν μέχρι και σε neoclassical μονοπάτια, που μαζί, με την γαλλική γλώσσα μου δίνουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Ότι και να πω για κάθε ένα από τα δώδεκα κομμάτια του δίσκου είναι περιττό, μιας και το διαμάντι του “AEnigma Mystica” ακούει στο όνομα “Suis-Je Misandre”, ένα κομμάτι που σε μαγεύει με το μελωδικό riff δεκαετίας ογδόντα λίγο πριν το δεύτερο λεπτό. Για εμένα όλη η ουσία του δίσκου βρίσκεται σε αυτό το επτάλεπτο κομμάτι, τώρα μετά από εκεί, αν σας μυήσει στον ήχο τους, πηγαίνετε άφοβα παρακάτω, ακούγοντας ολόκληρο τον δίσκο. Τέλος υπάρχει μία πιο περιορισμένη έκδοση, που περιέχει τα φωνητικά στα αγγλικά, άρα ένα κίνητρο για όσους κομπλάρουν στο θέμα της γλώσσας.
7.5/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
