Κακά τα ψέματα. Η Αυστρία είμαι μια χώρα με πλούσιο παρελθόν όσο αφορά τον death metal ήχο. Το ερώτημα είναι: συσχετίζεται το παρελθόν με την μετέπειτα εξέλιξη. Οι Chaosreign, για να μπω στο θέμα, ακούγεται στ’ αυτιά μου σαν μια death metal μπάντα της σειράς: θα την ακούσεις, θα γουστάρεις γιατί πολύ απλά δεν έχει κάτι που να σου ακούγεται άσχημα αλλά μετά το πέρας της ακρόασης δεν μπορείς να επαναφέρεις ούτε ένα σημείο στο μυαλό σου. Τόσο απλά. Στο μοναδικό πράγμα που διαφέρουν οι Chaosreign από τις υπόλοιπες 145.867 μπάντες που πιστεύουν ότι παίζοντας κάτι τόσο κλισέ θα ταρακουνήσουν το Wacken και η υστεροφημία τους θα μείνει εις τους αιώνας των αιώνων, είναι ότι συνδυάζουν ελαφρώς την κινηματογραφική κουλτούρα, καθώς στο εναρκτήριο κομμάτι μπορεί να ακούσει κανείς την ατάκα από το Hellraiser ‘…I am pain…’ και τα σχετικά καθώς και το επικό ‘Taking to Zuzu Petal was like masturbating with a cheese grater. Sightly amusing but mostly painful'(!), παρμένο από την ταινία ‘The adventures of Ford Fairlane’ που κυκλοφόρησε στα early 90’s. Όπως είπα όμως και στην αρχή κακά τα ψέματα, ούτε οι ατάκες, ούτε οι επιρροές από το ‘Left Hand Path’ έσωσαν ποτέ έναν δίσκο. Και για να μην ξεχνιόμαστε το ‘The adventures of Ford Fairlane’ είχε αποσπάσει και κάποια χρυσά βατόμουρα αν θυμάμαι καλά. Πολύ χρήσιμος θεσμός τελικά.
4/10
Αγγελική Καπίρη
