Θα αρχίσω με το πόσο πολύ μου άρεσε ο τίτλος του δίσκου, τον βρήκα ευφυέστατο και πιασάρικο συνάμα και τα αγοράκια φαντάζομαι θα λατρέψουν το εξώφυλλο. Τώρα για το περιεχόμενο δεν θα έλεγα το ίδιο. Ο κύριος Sahona είναι κιθαρίστας του progressive γαλλικού σχήματος Venturia και αυτό εδώ είναι το ντεμπούτο της σόλο καριέρας του. Όλο το άλμπουμ είναι παικτικά άψογο και ιδιαίτερα το κιθαριστικό μέρος του. Βαριές ρυθμικές κιθάρες που έχουν κυρίαρχο λόγο καθ’όλη τη διάρκεια και τα σόλο βεβαίως τα οποία είναι τρελά, απίστευτα και πορωτικά. Πιστεύω πως όλος ο δίσκος είναι απλά τα σόλο και τίποτα άλλο. Τα ριφ μεν είναι καλά, και υπάρχουν ωραία ριφ στον δίσκο, αλλά δεν κολλάνε στη δομή των τραγουδιών και δεν βοηθάνε στην ανάπτυξη των κομματιών. Οι συνθέσεις γενικά είναι μετριότατες και δεν λένε κάτι ιδιαίτερο, η φωνή και αυτή μέτρια και απαθέστατη θα έλεγα και ίσως μοιάζει λίγο με τον τραγουδιάρη των 30 seconds to mars αλλά στο πιο άθλιο! Γενικά ο δίσκος είναι αδιάφορος χωρίς καμία δυναμική και κανένα σχεδόν κομμάτι δεν σου μένει μετά. Πιστεύω πως ο δίσκος αυτός γράφτηκε μόνο και μόνο για τα σόλο και για να αναδείξει τις ικανότητες του στην κιθάρα οι οποίες ομολογουμένως είναι απίστευτες.
3/10
Tένια Λάρδα
