Βρίσκω τα συγκροτήματα που κυκλοφορούν πολλές δουλειές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μια ιδιαίτερη περίπτωση. Συχνά έχουμε να κάνουμε με μουσικούς που το μόνο που κάνουν όλη την μέρα είναι να γράφουν και να ηχογραφούν μουσική με αστείρευτη (απ’ ότι φαίνεται) έμπνευση. Έχουμε όμως και τα σχήματα που βγάζουν δουλειές απλά για να τις βγάλουν.
Οι Αμερικάνοι Corners Of Sanctuary (ωραίο όνομα) σαν σχήμα υπάρχουν από το 2011. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει έξι παρακαλώ albums, έξι EPs αλλά και τρία-τέσσερα singles. Μάλιστα δύο δουλειές έχουν βγάλει το 2013 και δύο το 2015. Μπορείτε να διαβάσετε στο περιοδικό μας παρουσιάσεις για το “Axe To Grind” και “Harlequin”. Πάμε λοιπόν στο νέο τους πόνημα.
Το σχήμα ακροβατεί ανάμεσα στο πρώιμο Αμερικάνικο metal (κυρίως) αλλά συχνά κλείνει και το μάτι στην απέναντι πλευρά. Ως εδώ καλά. Το ύφος του είναι αρκετά στιβαρό, δεν υπάρχουν πολλά γκάζια. Οι συνθέσεις στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να χαρακτηριστούν απλοϊκές. Κάπου εδώ ξεκινούν όμως και τα προβλήματα.
Αυτό που παίζουν οι Corners Of Sanctuary το έχουν παίξει άλλα συγκροτήματα πριν τριάντα χρόνια πολύ πιο καλά. Η λογική του less is more πρέπει να πατάει στην ποιότητα κάτι που απουσιάζει. Για ένα συγκρότημα τόσων ετών και κυκλοφοριών περίμενα να ακούσω κάτι πιο προσωπικό και όχι αυτό το επίπεδο πράγμα. Εδώ δεν βοηθάει καθόλου και η παραγωγή που επίσης είναι επίπεδη. Βρήκα τα φωνητικά του νέου τραγουδιστή τους Stacey Lee αξιοπρεπή αλλά λίγα πράγματα μπορεί να κάνει και αυτός χωρίς υλικό να τον στηρίζει.
Λυπάμαι που το λέω αλλά το “Heroes Never Die” θα δικαιολογούσε την ύπαρξη του σαν ένα πρώτο album ή ακόμα περισσότερο σαν πρώιμες ιδέες ενός σχήματος και όχι σαν την έβδομη (!) δουλειά του. Παρότι το άκουσα αρκετές φορές δεν βρήκα κάτι σε αυτό που να με ενθουσιάσει.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
