Πόσο κλισέ μπορεί να είναι ορισμένα πράγματα από την πρώτη κιόλας ματιά… Πολλές φορές, μόνο και μόνο από το εξώφυλλο, μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς παίζει η μπάντα. Και όχι, δεν μιλάω για blackmetalεξώφυλλο ή gore. Κάπως έτσι λοιπόν φτάνει η κουβέντα μας στον όγδοο (!!!!) δίσκο των Coronatus. Τα θαυμαστικά γιατί δεν έχω ακούσει τίποτε για αυτή την μπάντα και ποτέ. Οι Γερμανοί έρχονται με το “Secrets Of Nature” λοιπόν, να κάνουν τι ακριβώς;
Μα φυσικά να κόψουν ένα κομμάτι από την πίτα του symphonic/power metal, που τόσο μα τόσο έχει αναλωθεί. Το κακό όμως με τους Coronatus, είναι ότι το είδος του συμφωνικού powermetalπου παίζουν είναι τόσο πολύ συνηθισμένο και χωρίς κανένα ενδιαφέρον, που πραγματικά όχι απλώς δεν με άγγιξε αλλά με άφησε και παγερά αδιάφορο.
Φανταστείτε λοιπόν μια κόπια των Nightwish (ποιων άλλων;;;) της εποχής “Angels Fall First” και ίσως λίγο του “Oceanborn”, με κάποια στοιχεία μεσαιωνικής μουσικής. Μπορεί ο δίσκος να έχει λογική διάρκεια, αλλά η αλήθεια είναι ότι έκανα σοβαρές προσπάθειες να τον ακούσω στο σύνολό του. Δεν ξέρω τι να πιάσω πρώτο; Τα χιλιοπαιγμένα “Hunting High And Low” κουπλέ, τα χωρίς φαντασία και catchy ρεφρέν, τα εκνευριστικά οπερετικά φωνητικά της Carmen R. Lorch, την παραγωγή που φωνάζει Nightwish, ή την πλέον τόσο απαραίτητη εναλλαγή γυναικείων φωνητικών με κάτι που προσπαθεί να είναι εμπορικό growl;
Δεν θα πω ότι τα τραγούδια είναι όλα για τα σκουπίδια, γιατί στο κάτω κάτω οι Coronatus κάνουν κάτι που μπορεί να αρέσει σε κάποιον οπαδό του symphonic power metal, αλλά σίγουρα δεν θα βρει κάτι το καινούργιο ή κάτι το ευφάνταστο. Το “Secrets Of Nature” κλείνει με ένα ταξίδι σε πιο μεσαιωνικά μονοπάτια, με τη διασκευή στο folk “Herr Mannelig” που είναι κάπως καλή. Αν μου είχε βάλει κάποιος πιστόλι στον κρόταφο και με ανάγκαζε να βρω κορυφαίες στιγμές στο δίσκο, θα έλεγα ότι αυτές είναι το κάπως πιο powerάδικο και μοντέρνο “Mountain Sky” αλλά και το δυνατό (με κάποια blastbeats) “The Little People Of Iceland”.
Από εκεί και πέρα αν είστε φανατικός οπαδός του συμφωνικού και εμπορικού metal, ίσως να βρείτε κάτι που να σας αρέσει περισσότερο από εμένα. Οι υπόλοιποι να μείνετε μακριά, γιατί μια μπάντα που στον όγδοο δίσκο δίνει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, μάλλον δεν πρόκειται να δώσει και στο μέλλον κάτι που θα σας ενδιαφέρει.
5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
