Διαβάζοντας το press report για αυτό το demo, μόνο έκπληξη υπήρξε, αφού οι Phantasmal προσπαθούν, όπως λένε, να κάνουν μια μίξη του κλασσικού metal, με την επιθετικότητα του thrash και του black metal. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν και ο στόχος μεγαλεπήβολος. Οι Phantasmal δημιουργήθηκαν το 2012 και μας έρχονται από την Αμερική. Δύο μόλις τα μέλη της μπάντας, με τον Wraith (κιθάρες, τύμπανα) και τον Psychopomp (κιθάρα,φωνή), κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους demo “The Reaper’s Forge” σε κασέτα και digital μορφή, προσπαθώντας να παντρέψουν όλα τα είδη που αναφέραμε παραπάνω και να κάνουν κάποια σχετική αίσθηση. Το πείραμά τους (αν είναι πείραμα), δεν μπορώ να πω ότι με έκανε να ενθουσιαστώ, χωρίς όμως να πω ότι είναι και κάτι κακό. Απεναντίας, οι Phantasmal καταφέρνουν σε ορισμένες φάσεις να παντρέψουν όλα αυτά τα στοιχεία και να κάνουν κάτι ενδιαφέρον. Το μεγάλο αρνητικό στην όλη κατάσταση είναι τα απαράδεχτα φωνητικά του Psychopomp, ο οποίος προσπαθεί κάποιες στιγμές να ακουστεί σαν thrash metal τραγουδιστής (στυλ Exciter, Agent Steel) και στην κυριολεξία αποτυγχάνει, ειδικά στις κραυγές του. Δυστυχώς όμως και όταν προσπαθεί να πάει σε ποιο brutal φόρμες, πάντα πατώντας στα thrash metal στυλ φωνητικά (Sodom, Destruction), δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποιεί. Τα υπόλοιπα όργανα στο demo ακούγονται καλά και στιβαρά, αλλά σίγουρα υπήρχε και εκεί χώρος βελτίωσης. Από εκεί και πέρα, το κύριο είδος που περνάνε προς τα έξω οι Phantasmal με το “The Reaper’s Forge” είναι το thrash metal, δηλαδή οι σκελετοί των κομματιών είναι πάνω σε thrash metal φόρμες. Μπλέκουν πολλά μελωδικά στοιχεία στις κιθάρες, αρκετές φορές με επιτυχία, που παραπέμπουν στα μελωδικά στοιχεία των Τestament ή των παλιών Megadeth. Αυτό συνήθως γίνεται σε breaks στη μέση των κομματιών και κατά την διάρκεια των solo. Τα black metal στοιχεία υπάρχουν συνήθως όταν ανεβαίνουν οι ταχύτητες και παραπέμπουν σε παλιούς Mayhem, κυρίως στις κιθάρες. Από τα τρία κομμάτια που περιέχει το demo, μόνο το ομώνυμο μπορώ να πω ότι μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, με τα άλλα δυο, “The Eternal Campaign” και “Queen Nightshade”, να συμπληρώνουν απλά την κυκλοφορία με κάποια καλά στοιχεία μόνο όταν αποφασίζουν να παίξουν πιο μελωδικά. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι οι Phantasmal έχουν ακόμα κάποια χιλιόμετρα να διανύσουν όσον αφορά τη συνθετική τους ικανότητα και να βάλουν όλες τις ιδέες τους σε τάξη. Προς το παρόν μάλλον μόνο οι σκληροπυρηνικοί του 80s thrash metal θα βρουν στοιχεία που να τους ικανοποιούν εδώ.
5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
