Crisis Culture Festival Vol II
ΑΝ Club, Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014
Η Τετάρτη είναι μια ψιλοπερίεργη μέρα γενικά, έχει το ξενέρωμα που σου βγάζει η Δευτέρα και η Τρίτη, αλλά το συνδυάζει με την “προσμονή” που δημιουργούν η Πέμπτη και η Παρασκευή. Στην περίπτωσή μου ίσχυε το πρώτο, οπότε για να το καταπολεμήσω, αποφάσισα να ανηφορίσω στο ΑΝ Club και να υποστηρίξω μαζί με τους υπόλοιπους, την πολύ όμορφη προσπάθεια που διοργάνωσε η ανεξάρτητη πολιτιστική κίνηση Pandora’s Box Booking, για τις αδέσποτες ψυχές.
Φτάνοντας στο μαγαζί, ο κόσμος που αντίκρισα ήταν ελάχιστος, λίγο πριν τις 20:00 που ήταν και η επίσημη ώρα έναρξης της συναυλίας. Η αλήθεια είναι πως περίμενα περισσότερους, καθώς στη σελίδα του event στο Facebook, υπήρχαν πάνω από 270 άτομα τα οποία είχαν δηλώσει πως θα παρεβρεθούν.
Τελικά οι Aeon Dust ανέβηκαν στη σκηνή με αρκετή καθυστέρηση, και προσπάθησαν με τον τρόπο τους να ξεσηκώσουν το λιγοστό κοινό, με το πολύ καλό και κλασσικό black metal τους, παίζοντας τραγούδια από το demo τους, “Rise of the Fallen Ones”.
Σειρά είχαν οι prog doomsters Disharmony, οι οποίοι συνέχισαν με την ίδια ενέργεια και δυναμική που είχαν οι Aeon Dust, παρουσιάζοντας κομμάτια από τον νέο τους δίσκο “Shades of Insanity”. Ο κόσμος δεν είχε αυξηθεί ιδιαίτερα, αλλά τουλάχιστον αυτοί που ήμασταν εκεί, περνούσαμε καλά.
Οι ετοιμασίες στη σκηνή δεν κράτησαν πολύ, κι έτσι επόμενοι στη λίστα ήταν οι heavy power-άδες Desert Near the End. Δυνατοί και γεμάτοι ενέργεια, έπαιξαν τραγούδια από το “A Crimson Dawn” του 2011 αλλά και κάποια καινούρια. Δίκαια απέσπασαν –και αυτοί- το χειροκρότημα του κόσμου.
Οι Womb of Maggots ήταν το επόμενο συγκρότημα. Το brutal death τους υποστηρίζεται άψογα από τον επιβλητικό τραγουδιστή τους και τα ανατριχιαστικά φωνητικά του. Πραγματικά δεν είχα ξανακούσει κάτι τέτοιο από κοντά.. Κομμάτια από το “Life Odium” αλλά και διασκευές από Sepultura και Slayer, κούνησαν αρκετά κεφάλια στο μαγαζί.
Μετά τους Womb of Maggots, στη σκηνή ανέβηκαν οι death/thrashers Kinetic. Ωραίες εναλλαγές φωνητικών με clean/brutal γυναικεία και brutal ανδρικά, καλή σκηνική παρουσία και δυνατά τραγούδια, γέμισαν το AN με την πολύ καλή μουσική τους.
Το μενού είχε thrash και Memorain για την συνέχεια. Ο τραγουδιστής τους με τραυματισμένο πόδι, έδειξε να μην πτοείται καθόλου και μετέδωσε την ενέργειά του στο κοινό, το οποίο είχε γύρω στα 80-90 άτομα. Περιορισμένο setlist από την μεγάλη δισκογραφία τους, καθώς η ώρα ήταν ήδη περασμένη και μερικοί είχαν αρχίσει να φεύγουν για να προλάβουν τις συγκοινωνίες.
Ένας από αυτούς ήμουν –δυστυχώς- κι εγώ, οπότε δεν μπορώ να έχω προσωπική άποψη (και φωτογραφίες) από το συγκρότημα του Άγγελου Περλεπέ. Άκουσα όμως τα καλύτερα, από φίλους που έμειναν ως το τέλος. Ήταν μια όμορφη βραδιά για μένα, πέρασα πολύ καλά, αλλά θα περίμενα περισσότερο κόσμο. Φθηνό εισιτήριο, τα χρήματα θα πήγαιναν σε καλό σκοπό, 7 ελληνικά συγκροτήματα που τα έδωσαν όλα, κρίμα που δεν υπήρχε η ανάλογη ανταπόκριση. Τουλάχιστον όσοι ήμασταν εκεί, διασκεδάσαμε. Συγχαρητήρια στις μπάντες αλλά και στην Pandora’s Box Booking για το event.
Διονύσης Τσέπας
[email protected]
