Άλλη μια αξιόλογη κυκλοφορία που μας έρχεται από την Μεγάλη Βρετανία και την περιοχή του Norfolk στα ανατολικά της χώρας. Για εμένα προσωπικά η επαφή με τους Dark Matter είναι η πρώτη, αν και το “The Rectory” αποτελεί την τέταρτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, η οποία και έρχεται να διαδεχθεί τον δίσκο του 2019, “The Ghosts Of Dunwich”. Το σχήμα αποτελεί πνοή του Dave Gilbert, ο οποίος και έχει αναλάβει τα φωνητικά, τις ρυθμικές κιθάρες, τα πλήκτρα και τα τύμπανα στο δίσκο ενώ στο ταξίδι του τον συντροφεύουν ο συμπαίκτης του στους Arcadian Temple, Alex Perry (σ.σ.: αποτελεί επίσης μέλος των Mythra), στις lead κιθάρες ενώ στο μπάσο συναντούμε τον Gary Aubert.
Μουσικά λοιπόν, το trio κινείται στα μονοπάτια του doom metal, αυτά που χάραξαν οι Black Sabbath, μιας και οι υποφαινόμενοι πίνουν νερό στο όνομα τους. Επίσης εδώ και εκεί, υπάρχουν στοιχεία που μου έφεραν στο μυαλό μπάντες όπως είναι οι Sorcerer, οι Candlemass, οι Solitude Aeturnus και οι Saint Vitus. Κοινώς ότι επηρέασαν με την πορεία τους οι πρώτοι. Μέχρι εδώ όλα καλά, οι λάτρεις των σχημάτων πανηγυρίζουν για την κυκλοφορία αλλά δυστυχώς τα μαντάτα δεν είναι καλά.
Όσο και να προσπάθησα να αφομοιώσω κάποιο από τα riffs, μάταια το έκανα. Δυστυχώς το σχήμα πάσχει από το να γράψει ένα μνημειώδες riff και να πεις «Πω, τι riffάρα!;;». Αυτό στο “The Rectory” δεν πρόκειται να συμβεί, μην περιμένετε τσάμπα. Η όλη δουλειά δεν χωλαίνει όμως μόνο εκεί. Ο τομέας των φωνητικών αντιμετωπίζει ισάξιο πρόβλημα, αφού δεν υπήρχε κάτι που να διαφοροποιεί τους Dark Matter από άλλα σχήματα του ύφους τους. Περισσότερο σαν κλώνοι των άνωθεν ακούγονται, δίχως να έχουν να προσφέρουν κάτι το ουσιώδες. Δεν σας κρύβω δε, πως σε κάποια στιγμή, παίζει και να πήγε να με πάρει ο ύπνος από την πλήξη.
Νομίζω ότι μπορείτε κάλλιστα να προσπεράσετε, αφού προσωπικά μιλώντας, θεωρώ ότι περισσότερο θα βαρεθείτε ακούγοντας την κυκλοφορία παρά «να την βρείτε».
4/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
