Πριν βάλω να ακούσω το συγκεκριμένο album, ομολογώ ότι ήμουν αρκετά επιφυλακτικός ως προς το περιεχόμενό του. Όταν είδα πως πρόκειται για ένα all-female metal συγκρότημα από την Ιαπωνία, δε χρειάστηκε και πολύ να πάει το μυαλό μου σε περίεργες περιπτώσεις. Με μεγάλη έκπληξη και χαρά όμως, συνειδητοποίησα ότι έπεσα χιλιόμετρα έξω. Και αυτό επειδή οι Lovebites είναι ένα απόλυτα σοβαρό συγκρότημα το οποίο παίζει απόλυτα σοβαρή και ποιοτική μουσική, κάτι το οποίο δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως. Μία παραπάνω έκπληξη μου ήρθε όταν βρήκα τουλάχιστον καμιά δεκαριά ακόμα all-female metal συγκροτήματα από την ίδια χώρα, αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση.
Για να μείνω όμως στις συγκεκριμένες, δημιουργήθηκαν μόλις το 2016 και έχουν ήδη κυκλοφορήσει άλλο ένα album καθώς και δύο EPs ενώ έχουν προλάβει να δώσουν πολλές συναυλίες στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και μια εμφάνιση στο Wacken Open Air 2018. Το “Clockwork Immortality” είναι ένα απολαυστικό heavy/power metal άκουσμα το οποίο σε κρατάει μαζί του από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή. Χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία από το συγκεκριμένο στυλ, είναι νομίζω φανερές οι επιρροές από μεγάλα συγκροτήματα του είδους όπως οι Stratovarius και Helloween, ενώ δεν λείπουν και κάποιες τζούρες από Iron Maiden ή Judas Priest.
Οι κιθάρες των Midori και Miyako “κεντάνε”, δίνοντας πολύ ωραίες μελωδίες και ευφάνταστα solos, το μπάσο της Miho και το δυνατό drumming της Haruna κρατάνε με ευκολία το ρυθμό, ενώ δε γίνεται να μην αναφερθώ στην Asami η οποία πέρα από άψογη προφορά, δεν αναλώνεται σε ανούσιες κορώνες και τσιρίδες αλλά κοντρολάρει σωστά τη φωνή της χαρίζοντας μεστές ερμηνείες. Εδώ να σημειώσω ότι ευτυχώς όλοι οι στίχοι είναι στα αγγλικά.
Όσο για τα τραγούδια, δε νομίζω ότι υπάρχουν κακές στιγμές. Προσωπικά αγαπημένα το “Rising” (με τα υπέροχα πλήκτρα και τη δισολία), το “Empty Daydream” (με το κολλητικό refrain), το “Journey To The Otherside” και το “The Final Collision”. Το καταπληκτικό “Epilogue”που κλείνει το albumείναι από μόνο του κάτι ξεχωριστό, αφού ξεκινάει μόνο με πλήκτρα και την Asami να μαγεύει και καταλήγει σε υπέροχες κιθαριστικές μελωδίες και solos προς το τέλος.
Μην ξεγελιέστε λοιπόν από την εμφάνισή τους. Οι πανέμορφες Γιαπωνέζες με τα λευκά φορεματάκια και τα τακούνια μπορεί να μη γεμίζουν το μάτι εκ πρώτης όψεως, αλλά είναι ένα συγκρότημα που ξέρει πολύ καλά τι θέλει να κάνει. Γιατί όπως λένε και οι ίδιες: “we’re not here to be cute, we’re here to be heavy”. Ναι ρε!
8/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
