AlbumsΚριτικές

Atreyu – Baptize (Spinefarm)

Γνωστοί οι Atreyu, ξεκίνησαν δυναμικά στο «νέο» (δεδομένου του ότι ιδρύθηκαν πριν είκοσι τρία χρόνια) αμερικάνικο κύμα της metalcore σκηνής μαζί με μπάντες όπως οι Avenged Sevenfold, οι Underoath και πολλοί άλλοι. Η μπάντα μας παρουσιάζει τον διάδοχο του In Our Wake του 2019, τον όγδοο κατά σειρά δίσκο της με τίτλο Baptize. Μια μεγάλη αλλαγή για την μπάντα σε αυτή τη δουλειά ήταν η απουσία του τραγουδιστή και ιδρυτικού μέλους Alex Varkatzas ο οποίος αποχώρησε από το συγκρότημα τη χρονιά που μας πέρασε, μετά από είκοσι δύο χρόνια με το σχήμα. Την θέση των φωνητικών ανέλαβε πλήρως ο drummer Brandon Saller, ενώ τη θέση του πίσω από το drumkit ανέλαβε ο Kyle Rosa, ολοκληρώνοντάς τους οι Dan Jacobs και Travis Miguel στις κιθάρες και ο Marc “Porter” McKnight στο μπάσο και πλέον στα βαριά φωνητικά.

Ξεκινώντας με το εισαγωγικό Strange Powers Of Prophecy το οποίο είναι μια εκτεταμένη εισαγωγή καθαρά και μόνο με φωνητικά, περνάμε στο Baptize, από το οποίο το μόνο που θα άλλαζα είναι οι αλλαγές πριν τα κουπλέ, διότι από ένα τίμιο και σχετικά groovy και βαρύ riff περνάμε σε μια ξενέρα με απαλά φωνητικά και μουσική, όπως και με το πρώτο single του δίσκου, Save Us (εδώ γίνεται χειρότερο βασικά). Τα ακραία riffs συνεχίζουν στο Underrated αλλά αυτό το καταραμένο προαναφερθέν μοτίβο θα ακολουθεί σε κάθε κομμάτι σχεδόν. Για τα ρεφρέν δεν μπορώ να πω ότι δεν μου αρέσουν αλλά δεν πετάω και την σκούφια μου, κρατάνε ωστόσο κομμάτι του παλιού, ορθόδοξου χαρακτήρα της μπάντας.

Κομμάτια σαν τα Broken Again, Dead Weight, Sabotage Me ασχολίαστα διότι αγκάλιασαν σε τραγικό βαθμό τον όρο radio friendly. Στο Weed βέβαια μύρισε Lead Sails, Paper Anchor εποχή σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που με χαροποίησε κατά πολύ κι ας κράτησε λίγο. Το Catastrophe για κάποιον παράξενο λόγο μου θυμίζει σε μεγάλο βαθμό Avenged Sevenfold και το λέω για καλό. Πολλά μπλεγμένα στυλ στο Fucked Up το οποίο με κάνει να μην ξέρω πως να νιώσω αλλά ήταν κάπως ευχάριστο. Μαζί με τα radio friendly κομμάτια πάει και το Untouchable με τη συμμετοχή του Jacoby Shaddix των Papa Roach, αν και ομολογώ πως έχει ωραιότερο χαρακτήρα σαν κομμάτι.

Μια πολύ όμορφη power ballad το “No Matter What” θυμίζοντάς μου κομμάτια σαν το “Storm To Pass” από το “Congregation Of The Damned” (2009) ή ακόμη και το “A Bitter Broken Memory” από το “Long Live” (2015). Δεύτερη συμμετοχή στο άλμπουμ αυτή του Matt Heafy των Trivium στα φωνητικά στο Oblivion. Αρκετά βαριά κουπλέ εδώ με εξαίρεση φυσικά το ρεφρέν για προφανείς λόγους αλλά σαν κομμάτι δεν μου άφησε κάτι. Άλλο ένα (αδιάφορο αυτή τη φορά) power ballad το Stay, περνώντας στο δέκατο πέμπτο και τελευταίο κομμάτι του δίσκου Warrior με την οριακά αχρείαστη συμμετοχή του υπερτιμημένου Travis Barker που και να μην μου το έλεγε κάποιος ότι συμμετέχει στο κομμάτι δεν θα καταλάβαινα Χριστό.

Κουραστικός δίσκος γενικότερα, πολλά αχρείαστα κομμάτια που έριξαν την όλη ροή, παράξενη δομή σε κάποια και άκρως κορεσμένη σε άλλα, το οποίο να πω την αλήθεια το έβλεπα από το In Our Wake να συμβαίνει αλλά είναι αυτό που είναι. Θα μπορούσε να είχε πάει πολύ καλύτερα, ψέματα δεν θα πω, αλλά θα βγάλω το καπέλο μου στον McKnight γιατί για μένα η θέση που ανέλαβε πίσω από το μικρόφωνο γεμίζοντας τα παπούτσια του Varkatzas είχε μια στοιχειώδη ευθύνη, οριακά θα έλεγα ότι ίσως και να είναι αυτός ο λόγος που σώζεται εν μέρει ο δίσκος.

6/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X