Τακτικότατοι στο ραντεβού τους ανά διετία με νέα δουλειά οι Νορβηγοί! Φέτος επίσης γιορτάζουν τα εικοστά τους γενέθλια σαν συγκρότημα. Με σταθερή σύνθεση από το 2017, το “Aphelion” πρόκειται για την τρίτη δουλειά με την ίδια σύνθεση και είναι η λογική συνέχεια του επιτυχημένου “Pitfalls”.
Το συγκρότημα λοιπόν που ξεκίνησε από πιο αμιγώς progressive metal μονοπάτια και στην πορεία…έβαλε νερό στο κρασί του με αποτέλεσμα να υιοθετεί έναν πιο prog rock ήχο, συνεχίζει να εξελίσσεται. Αν μη τι άλλο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Leprous για στασιμότητα στον ήχο τους!
Το “Aphelion” είναι άλλος ένας δίσκος-ενδοσκόπηση στην ψυχή του Einar Solberg. Ο τραγουδιστής συνεχίζει να καταπιάνεται με θέματα όπως η κατάθλιψη και το άγχος με αποτέλεσμα το άλμπουμ να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση στα χείλη και ποτέ να μην προσφέρει ίσως την λύτρωση που ακροατής περιμένει. Και καλά κάνει. Τολμώ να πω ότι σαν άλμπουμ είναι σαφώς το πιο ενδιαφέρον με αυτή την σύνθεση του σχήματος.
Εδώ συναντάμε τους Leprous σε ένα άλμπουμ με πολύ μεγάλη ποικιλία ήχων. Ναι, μπορεί σε βαθμούς να θυμίζουν την ιδιοσυγκρασία των Porcupine Tree και ίσως κάποιος να τους κατηγορούσε στο ότι μια μερίδα του υλικού παραείναι soft αλλά προσωπικά αυτό δεν με ενόχλησε. Εξάλλου για κάθε μια ήπια στιγμή του άλμπουμ το rhythm section και ειδικά ο Baard Kolstad με τα τύμπανά του μας θυμίζει ότι μπορούν να παίξουν και πολύ σκληρά. Πραγματικά ο άνθρωπος είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς παίχτες εκεί έξω.
Τα ρέστα τους παίζουν σε συνθέσεις όπως τα “The Shadow Side” και “Nighttime Disguise” όπου η χρήση χάλκινων οργάνων τα ανεβάζει σε άλλα ύψη καθώς και στο εναρκτήριο “Running Low” και “Out Of Here”. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το πιο συγκλονιστικό κομμάτι είναι το “On Hold” που για μένα είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικό.
Μια κατηγορία από μόνοι τους οι Leprous. Περίπτωση συγκροτήματος που είτε σου αρέσει είτε όχι. Ένα σχήμα που πραγματικά τιμά τον όρο progressive με κάθε του δουλειά, ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα ήθελαν. Δεδομένα μια από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές της χρονιάς.
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
