Οι Βέλγοι Aborted είναι ένα συγκρότημα σταθερή αξία στον death/grind ήχο και ένα από τα συγκροτήματα που απολαμβάνω ακόμα και σήμερα. Εμένα δε με έχει ενοχλήσει ο εκμοντερνισμός του ήχου τους ανά τα χρόνια, ξέρω όμως κάποιους που δεν τους άρεσε αυτό. Όπως και να ‘χει, έχουν περάσει κι αυτοί περιόδους αμφισβήτησης, με την ποιότητά τους όμως να παραμένει αδιαμφισβήτητη.
Πού στέκεται λοιπόν σήμερα το “ManiaCult”; Γι’ αρχή, είναι αισθητά μικρότερο σε διάρκεια από το τελευταίο τους album, “TerrorVision”, κάτι που δείχνει στο σύνολο. Όχι ότι είχανε ποτέ θεματάκια αλλά τους ταιριάζει περισσότερο όταν δε ξεφεύγουν και δε μακρηγορούν χωρίς προφανή λόγο. Επίσης, δεν αγγίζει τα μεγαλεία του παρελθόντος κι αυτό το καταλαβαίνεις επειδή πολλά τραγούδια επαναλαμβάνονται υπό το χαρακτηριστικό τους παίξιμο και ήχο, δείχνοντας τάση στο να το παίξουν ασφαλείς.
Αυτό όμως δε σημαίνει βέβαια ότι οι συνθέσεις τους σταμάτησαν να είναι απολαυστικές, ίσα ίσα που θα βρείτε τον εαυτό σας πολλές φορές να κάνει headbanging μόνο και μόνο από το ρυθμό και τη γκρούβα. Απλά, αντικειμενικά, δεν έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό ή ανώτερο από τα κορυφαία τους albums. Αυτό που κάνουν όμως, έστω κι αν πολλά σημεία δείχνουν γραμμένα στον αυτόματο, το κάνουν εξαιρετικά και καλύτερα από πολλά συγκροτήματα του χώρου. Αλλά πολύ απλά, δεν πρόκειται για το album που θα βρεθεί στο κορυφαίο επίπεδο συνθετικά σε σύγκριση με τα προηγούμενα.
Αλλά είναι ακόμα σε πολύ καλό και υψηλό επίπεδο που θα μπορούσε άνετα ακόμα κι αυτό να αποτελέσει ως μια πολύ καλή πρώτη γνωριμία με το συγκρότημα. Και στην τελική, δε ξέρω και πολλούς που να έχουν καταφέρει να γράψουν τόσο δεμένο και σφιχτό ενδέκατο album στην καριέρα τους. Κάποια στιγμή θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ως δεδομένο το γεγονός ότι από βετεράνους δε μπορούμε να περιμένουμε πια να έχουμε την απαίτηση να αλλάξουν τον κόσμο, όσο μπορούν όμως να συνεχίζουν να τον περιστρέφουν με κάθε κυκλοφορία τους, αυτό εμένα μου είναι αρκετό.
7,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
