Όντως. Κάτι δεν πάει καλά με αυτόν τον δίσκο ή με τα αυτιά μου… Οι Aftermath για εμάς τους αδαείς ξεκίνησαν την πορεία τους πίσω στο 1985. Με βάση πάντα το thrash δεν δίστασαν ποτέ να πειραματιστούν (crossover) και αυτό τους έδωσε ένα κάποιο cult status. Το ντεμπούτο τους “Eyes Of Tomorrow” πίσω στο 1994 ήταν σίγουρα μια ενδιαφέρουσα δουλειά με πολλά καλά στοιχεία. Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα ήθελαν δυστυχώς και το σχήμα πέρασε στην δισκογραφική αδράνεια. Το 2011 ήρθαν στο φως δύο συλλογές του, εξάλλου οι ίδιοι είχαν κυκλοφορήσει και αρκετά demo πριν το ντεμπούτο τους, όμως έπρεπε να φτάσουμε στο 2019 για να δούμε την συνέχεια του “Eyes…”. Έντιμη πάντως επανασύνδεση με τρία από τα αρχικά μέλη στην σύνθεση.
Στα αυτιά μου το “There Is…” ακούγεται δυσανάλογα μπερδεμένο. Μπορεί μεν το σχήμα να παραμένει πιστό στις thrash ρίζες του, όμως τα κομμάτια είναι τόσο ασύνδετα που σπάνια βρίσκουν την ισχύ που όλοι γνωρίζουμε στο ιδίωμα. Κάποια core στοιχεία κάνουν το υλικό σχετικά πιο μοντέρνο, κάτι που δεν είναι φυσικά κακό, ενώ η παραγωγή είναι αρκετά αξιοπρεπής. Το κύριο πρόβλημα είναι πως για εμένα δεν υπάρχει κάποια συνοχή στο υλικό. Αυτό κουράζει γρήγορα τον ακροατή που δύσκολα θα κρατήσει την προσοχή του στραμμένη σε αυτό. Με έλλειψη αξιομνημόνευτων στιγμών τρία ακούσματα αργότερα το μόνο που είχα συγκρατήσει ήταν η λέξη “CIA” που έχασα το μέτρημα πόσες φορές επαναλαμβάνεται.
Και εδώ είναι το άλλο κακό του άλμπουμ. Απ’ όσο μπορώ να καταλάβω στιχουργικά το σχήμα επιτίθεται σε αυτό που λέμε σύστημα όμως δεν μπορώ να πω ότι το κάνει με κάποιον εκλεπτυσμένο. Λυπάμαι αλλά δεν περιμένω τους Aftermath να μου πουν ότι η κυβέρνηση θέλει το κακό μου. Το καταλαβαίνω και μόνος μου. Το ότι κάθε κομμάτι ξεκινά και τελειώνει με κάποια επαναλαμβανόμενα samples επίσης μάλλον κάνει την κατάσταση χειρότερη παρά καλύτερη. Αν δω το “There Is Something Wrong” ως μια ιδιαίτερη δουλειά μπορώ να πω ότι δύσκολα κατατάσσεται κάπου. Αλλά γιατί να το κάνω αυτό;
5 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
