Οι Deface παρόλο που έχουν δημιουργηθεί από το 2002, άργησαν πάρα πολύ να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους album. Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα χρόνια είναι πολλά για να πει μια μπάντα ότι προετοίμαζε το υλικό της. Η τωρινή σύνθεση της αποτελείται από τρία μέλη, που έρχονται από το Ισραήλ και κινούνται σε groove death metal μονοπάτια. Ίσως αυτό να εξηγεί την απουσία καταγραμμένου υλικού της μπάντας τόσο καιρό μετά την ίδρυση της, αλλά ποιος ξέρει; Σημασία έχει πως τώρα υπάρχει το “Blatant Denial”.
Το album αποτελείται από δεκαπέντε κομμάτια και όπως καταλαβαίνετε ο μέσος όρος της διάρκειας τους ήταν στα δυόμισι λεπτά. Το πρώτο κομμάτι ήταν λιγότερο του ενός λεπτού και λειτούργησε σαν κόκκινο χαλί για τον ερχομό του επόμενου. Το “N1” είχε ορμητικότητα, κατάλληλες εναλλαγές και ωραία φωνητικά όπως και το επόμενο “No Pride”. Το τέταρτο “Time To Deal With The Guilt” ήταν το έπος της μπάντας. Άκρως επιθετικό από την αρχή μέχρι το τέλος με τα ιδανικά χαμηλά brutal φωνητικά. Η επιθετικότητα δε θα χαθεί στα επόμενα κομμάτια, όμως η φωνή σαν να έχασε την επαφή της με το σύνολο, όπως για παράδειγμα στο “Hate Lynch Terror Burn”, που αν και είχε ενδιαφέροντα περάσματα σε διαφορετικούς ρυθμούς, τα φωνητικά το διατηρούσαν σε μια μονοτονία. Τα επόμενα κομμάτια τους δεν με ενθουσίασαν γενικότερα.
Αισθάνθηκα ένα σκαμπανέβασμα συνθετικής ποιότητας κατά την διάρκεια του album και στα τελευταία κομμάτια του σαν να με κούρασε. Σίγουρα, ο ήχος ήταν βαρύς, αλλά νομίζω πως δεν υπήρχε φαντασία στα φωνητικά από ένα σημείο και έπειτα, γιατί οι συνθέσεις δεν ήταν κακές και από τεχνικής άποψης, οι ικανότητες των μουσικών ήταν αρκετά ικανοποιητικές. Ίσως να εντόπισα μικρολαθάκια στην μίξη, αλλά δεν έγινε κάτι. Μου άρεσε που τα περισσότερα κομμάτια ήταν κάτω των τριών λεπτών, αλλά και πάλι στο σύνολο των κομματιών ένιωσα την ανάγκη να κάνω ένα διάλειμμα. Επίσης η μονοτονία στα φωνητικά γινόταν πλέον αισθητή στα κομμάτια άνω των δυο λεπτών.
6,5/10
Νίκος Καρβουνόπουλος
[email protected]
