Αυτοί εδώ ήταν κάποτε η μεγάλη ελπίδα του Σουηδικού death metal. Και πως να μην είναι, αφού ο ήχος του είναι ο ορισμός της σκηνής του Gothenburg, με δισολίες, εμπορικά φωνητικά και με αρκετά death metal ξεσπάσματα. Απλά από ένα σημείο και μετά, οι Degraded κάπως ξένισαν τους παλαιότερους οπαδούς τους, εισάγοντας στη μουσική τους pop μελωδίες και ένα αρκετά σύγχρονο ήχο, ο οποίος πάντως προσπαθεί να μείνει στα Σουηδικά melodic death metal standards.
Αν δεν έχετε ακούσει τους Degradead, ε λοιπόν, δεν είναι τίποτα το καινούργιο. Να πω ότι δεν έχετε χάσει κάτι αν δεν τους γνωρίζετε; Δεν θα το πω, αφού υπάρχουν πολλές καλές ιδέες σε όλες τις δουλειές του και ειδικά στον ομώνυμο δίσκο τους που εξετάζουμε εδώ. Απλά, με το “Degradead”, η μπάντα ακούγεται πιο σύγχρονη από ποτέ, αφού με το που το “Afterlife” ξεκινάει τον δίσκο και την επίθεση στα ηχεία σας, τα Soilwork στοιχεία είναι παραπάνω από εμφανή. Όλος ο δίσκος κυλάει σε αυτά τα επίπεδα, με καθαρά φωνητικά και pop μελωδίες στα ρεφρέν – ναι μου θύμισαν μέχρι και Bullet For My Valentine, hardcore-άδικα φωνητικά από τον Mikael Sehlin, εκρηκτικά τύμπανα από τον καταπληκτικό Amit Mohla, ο οποίος μόνο ως χταπόδι μπορεί να χαρακτηριστεί.
Από εκεί και πέρα όμως, όσο μοντέρνο να ακούγεται το “Degradead”, πραγματικά δεν έχει να δώσει τίποτε το καινούργιο. Ενώ τα κομμάτια είναι γεμάτα ενέργεια και με πολύ όμορφες μελωδίες είτε στις κιθάρες είτε στα φωνητικά, το μελωδικό death metal που παίζουν οι Σουηδοί το έχω ακούσει πολλές φορές και καλύτερα, από τους για παράδειγμα παλιούς In Flames. Υπάρχουν αρκετά καλά κομμάτια, όπως τα “Victimise”, το poppy “New Dawn” , το blackίζον “The Extinction”, αλλά από εκεί και πέρα ο δίσκος είναι αρκετά επίπεδος.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω για να καταλάβετε με τι έχουμε να κάνουμε εδώ. Οι οπαδοί του σύγχρονου melodic death metal, θα βρουν αρκετές καλές στιγμές με τις οποίες θα ευχαριστηθούν, αν δεν τους πειράζουν οι pop καθαρές μελωδικές γραμμές των Degradead. Από εκεί και πέρα τίποτε το συνταρακτικό, αφού και οι ακροάσεις δεν μου προκάλεσαν την ανάγκη να ακούσω το δίσκο περισσότερες φορές. Επενδύστε μόνον αν είστε φανατικοί του συγκεκριμένου ήχου.
6/10
Κείμενο: Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
